Га́нна
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Га́нна |
Га́нны |
Р. |
Га́нны |
Га́ннаў |
Д. |
Га́нне |
Га́ннам |
В. |
Га́нну |
Га́ннаў |
Т. |
Га́ннай Га́ннаю |
Га́ннамі |
М. |
Га́нне |
Га́ннах |
Га́ннаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Га́ннаўка |
Р. |
Га́ннаўкі |
Д. |
Га́ннаўцы |
В. |
Га́ннаўку |
Т. |
Га́ннаўкай Га́ннаўкаю |
М. |
Га́ннаўцы |
гання́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гання́ |
Р. |
ганні́ |
Д. |
ганні́ |
В. |
ганню́ |
Т. |
ганнёй ганнёю |
М. |
ганні́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Гано́вер
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гано́вер |
Р. |
Гано́вера |
Д. |
Гано́веру |
В. |
Гано́вер |
Т. |
Гано́верам |
М. |
Гано́веры |
гано́дацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
гано́даецца |
гано́даюцца |
Прошлы час |
м. |
гано́даўся |
гано́даліся |
ж. |
гано́далася |
н. |
гано́далася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гано́даючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
гано́даць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гано́даю |
гано́даем |
2-я ас. |
гано́даеш |
гано́даеце |
3-я ас. |
гано́дае |
гано́даюць |
Прошлы час |
м. |
гано́даў |
гано́далі |
ж. |
гано́дала |
н. |
гано́дала |
Загадны лад |
2-я ас. |
гано́дай |
гано́дайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гано́даючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гано́ід
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гано́ід |
гано́іды |
Р. |
гано́іда |
гано́ідаў |
Д. |
гано́іду |
гано́ідам |
В. |
гано́іда |
гано́ідаў |
Т. |
гано́ідам |
гано́ідамі |
М. |
гано́ідзе |
гано́ідах |
Крыніцы:
piskunou2012.