прыкле́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкле́йваюся |
прыкле́йваемся |
| 2-я ас. |
прыкле́йваешся |
прыкле́йваецеся |
| 3-я ас. |
прыкле́йваецца |
прыкле́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыкле́йваўся |
прыкле́йваліся |
| ж. |
прыкле́йвалася |
| н. |
прыкле́йвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкле́йваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкле́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкле́йваю |
прыкле́йваем |
| 2-я ас. |
прыкле́йваеш |
прыкле́йваеце |
| 3-я ас. |
прыкле́йвае |
прыкле́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкле́йваў |
прыкле́йвалі |
| ж. |
прыкле́йвала |
| н. |
прыкле́йвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкле́йвай |
прыкле́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкле́йваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкле́йка
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыкле́йка |
| Р. |
прыкле́йкі |
| Д. |
прыкле́йцы |
| В. |
прыкле́йку |
| Т. |
прыкле́йкай прыкле́йкаю |
| М. |
прыкле́йцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкле́йка
‘тое, што прыклеена’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыкле́йка |
прыкле́йкі |
| Р. |
прыкле́йкі |
прыкле́ек |
| Д. |
прыкле́йцы |
прыкле́йкам |
| В. |
прыкле́йку |
прыкле́йкі |
| Т. |
прыкле́йкай прыкле́йкаю |
прыкле́йкамі |
| М. |
прыкле́йцы |
прыкле́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкле́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкле́нчаны |
прыкле́нчаная |
прыкле́нчанае |
прыкле́нчаныя |
| Р. |
прыкле́нчанага |
прыкле́нчанай прыкле́нчанае |
прыкле́нчанага |
прыкле́нчаных |
| Д. |
прыкле́нчанаму |
прыкле́нчанай |
прыкле́нчанаму |
прыкле́нчаным |
| В. |
прыкле́нчаны (неадуш.) прыкле́нчанага (адуш.) |
прыкле́нчаную |
прыкле́нчанае |
прыкле́нчаныя (неадуш.) прыкле́нчаных (адуш.) |
| Т. |
прыкле́нчаным |
прыкле́нчанай прыкле́нчанаю |
прыкле́нчаным |
прыкле́нчанымі |
| М. |
прыкле́нчаным |
прыкле́нчанай |
прыкле́нчаным |
прыкле́нчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкле́нчваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкле́нчваю |
прыкле́нчваем |
| 2-я ас. |
прыкле́нчваеш |
прыкле́нчваеце |
| 3-я ас. |
прыкле́нчвае |
прыкле́нчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкле́нчваў |
прыкле́нчвалі |
| ж. |
прыкле́нчвала |
| н. |
прыкле́нчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкле́нчвай |
прыкле́нчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкле́нчваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
прыкле́нчыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкле́нчу |
прыкле́нчым |
| 2-я ас. |
прыкле́нчыш |
прыкле́нчыце |
| 3-я ас. |
прыкле́нчыць |
прыкле́нчаць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкле́нчыў |
прыкле́нчылі |
| ж. |
прыкле́нчыла |
| н. |
прыкле́нчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкле́нчы |
прыкле́нчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкле́нчыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пры́клеп
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пры́клеп |
| Р. |
пры́клепу |
| Д. |
пры́клепу |
| В. |
пры́клеп |
| Т. |
пры́клепам |
| М. |
пры́клепе |
Крыніцы:
krapivabr2012.