прыкле́йка

‘тое, што прыклеена’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыкле́йка прыкле́йкі
Р. прыкле́йкі прыкле́ек
Д. прыкле́йцы прыкле́йкам
В. прыкле́йку прыкле́йкі
Т. прыкле́йкай
прыкле́йкаю		 прыкле́йкамі
М. прыкле́йцы прыкле́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)