прыкле́нчыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкле́нчу прыкле́нчым
2-я ас. прыкле́нчыш прыкле́нчыце
3-я ас. прыкле́нчыць прыкле́нчаць
Прошлы час
м. прыкле́нчыў прыкле́нчылі
ж. прыкле́нчыла
н. прыкле́нчыла
Загадны лад
2-я ас. прыкле́нчы прыкле́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкле́нчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)