Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

нясхо́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
нясхо́дна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

нясхо́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нясхо́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нясхо́дны	нясхо́дная	нясхо́днае	нясхо́дныя
Р.	нясхо́днага	нясхо́днай нясхо́днае	нясхо́днага	нясхо́дных
Д.	нясхо́днаму	нясхо́днай	нясхо́днаму	нясхо́дным
В.	нясхо́дны (неадуш.) нясхо́днага (адуш.)	нясхо́дную	нясхо́днае	нясхо́дныя (неадуш.) нясхо́дных (адуш.)
Т.	нясхо́дным	нясхо́днай нясхо́днаю	нясхо́дным	нясхо́днымі
М.	нясхо́дным	нясхо́днай	нясхо́дным	нясхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нясхо́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нясхо́ўны	нясхо́ўная	нясхо́ўнае	нясхо́ўныя
Р.	нясхо́ўнага	нясхо́ўнай нясхо́ўнае	нясхо́ўнага	нясхо́ўных
Д.	нясхо́ўнаму	нясхо́ўнай	нясхо́ўнаму	нясхо́ўным
В.	нясхо́ўны (неадуш.) нясхо́ўнага (адуш.)	нясхо́ўную	нясхо́ўнае	нясхо́ўныя (неадуш.) нясхо́ўных (адуш.)
Т.	нясхо́ўным	нясхо́ўнай нясхо́ўнаю	нясхо́ўным	нясхо́ўнымі
М.	нясхо́ўным	нясхо́ўнай	нясхо́ўным	нясхо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

нясхо́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нясхо́ўны	нясхо́ўная	нясхо́ўнае	нясхо́ўныя
Р.	нясхо́ўнага	нясхо́ўнай нясхо́ўнае	нясхо́ўнага	нясхо́ўных
Д.	нясхо́ўнаму	нясхо́ўнай	нясхо́ўнаму	нясхо́ўным
В.	нясхо́ўны (неадуш.) нясхо́ўнага (адуш.)	нясхо́ўную	нясхо́ўнае	нясхо́ўныя (неадуш.) нясхо́ўных (адуш.)
Т.	нясхо́ўным	нясхо́ўнай нясхо́ўнаю	нясхо́ўным	нясхо́ўнымі
М.	нясхо́ўным	нясхо́ўнай	нясхо́ўным	нясхо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

нясце́рпна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
нясце́рпна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нясце́рпнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нясце́рпны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нясце́рпны	нясце́рпная	нясце́рпнае	нясце́рпныя
Р.	нясце́рпнага	нясце́рпнай нясце́рпнае	нясце́рпнага	нясце́рпных
Д.	нясце́рпнаму	нясце́рпнай	нясце́рпнаму	нясце́рпным
В.	нясце́рпны (неадуш.) нясце́рпнага (адуш.)	нясце́рпную	нясце́рпнае	нясце́рпныя (неадуш.) нясце́рпных (адуш.)
Т.	нясце́рпным	нясце́рпнай нясце́рпнаю	нясце́рпным	нясце́рпнымі
М.	нясце́рпным	нясце́рпнай	нясце́рпным	нясце́рпных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Нясцё́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

нясцё́рты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нясцё́рты	нясцё́ртая	нясцё́ртае	нясцё́ртыя
Р.	нясцё́ртага	нясцё́ртай нясцё́ртае	нясцё́ртага	нясцё́ртых
Д.	нясцё́ртаму	нясцё́ртай	нясцё́ртаму	нясцё́ртым
В.	нясцё́рты (неадуш.) нясцё́ртага (адуш.)	нясцё́ртую	нясцё́ртае	нясцё́ртыя (неадуш.) нясцё́ртых (адуш.)
Т.	нясцё́ртым	нясцё́ртай нясцё́ртаю	нясцё́ртым	нясцё́ртымі
М.	нясцё́ртым	нясцё́ртай	нясцё́ртым	нясцё́ртых

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum