прыква́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыква́шаны |
прыква́шаная |
прыква́шанае |
прыква́шаныя |
| Р. |
прыква́шанага |
прыква́шанай прыква́шанае |
прыква́шанага |
прыква́шаных |
| Д. |
прыква́шанаму |
прыква́шанай |
прыква́шанаму |
прыква́шаным |
| В. |
прыква́шаны (неадуш.) прыква́шанага (адуш.) |
прыква́шаную |
прыква́шанае |
прыква́шаныя (неадуш.) прыква́шаных (адуш.) |
| Т. |
прыква́шаным |
прыква́шанай прыква́шанаю |
прыква́шаным |
прыква́шанымі |
| М. |
прыква́шаным |
прыква́шанай |
прыква́шаным |
прыква́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкве́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыкве́так |
прыкве́ткі |
| Р. |
прыкве́тка |
прыкве́ткаў |
| Д. |
прыкве́тку |
прыкве́ткам |
| В. |
прыкве́так |
прыкве́ткі |
| Т. |
прыкве́ткам |
прыкве́ткамі |
| М. |
прыкве́тку |
прыкве́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыкве́ткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкве́ткавы |
прыкве́ткавая |
прыкве́ткавае |
прыкве́ткавыя |
| Р. |
прыкве́ткавага |
прыкве́ткавай прыкве́ткавае |
прыкве́ткавага |
прыкве́ткавых |
| Д. |
прыкве́ткаваму |
прыкве́ткавай |
прыкве́ткаваму |
прыкве́ткавым |
| В. |
прыкве́ткавы (неадуш.) прыкве́ткавага (адуш.) |
прыкве́ткавую |
прыкве́ткавае |
прыкве́ткавыя (неадуш.) прыкве́ткавых (адуш.) |
| Т. |
прыкве́ткавым |
прыкве́ткавай прыкве́ткаваю |
прыкве́ткавым |
прыкве́ткавымі |
| М. |
прыкве́ткавым |
прыкве́ткавай |
прыкве́ткавым |
прыкве́ткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
прыкве́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыкве́тнік |
прыкве́тнікі |
| Р. |
прыкве́тніка |
прыкве́тнікаў |
| Д. |
прыкве́тніку |
прыкве́тнікам |
| В. |
прыкве́тнік |
прыкве́тнікі |
| Т. |
прыкве́тнікам |
прыкве́тнікамі |
| М. |
прыкве́тніку |
прыкве́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыке́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыке́млю |
прыке́мім |
| 2-я ас. |
прыке́міш |
прыке́міце |
| 3-я ас. |
прыке́міць |
прыке́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыке́міў |
прыке́мілі |
| ж. |
прыке́міла |
| н. |
прыке́міла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыке́м |
прыке́мце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыке́міўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыке́шкацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыке́шкаюся |
прыке́шкаемся |
| 2-я ас. |
прыке́шкаешся |
прыке́шкаецеся |
| 3-я ас. |
прыке́шкаецца |
прыке́шкаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыке́шкаўся |
прыке́шкаліся |
| ж. |
прыке́шкалася |
| н. |
прыке́шкалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыке́шкайся |
прыке́шкайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыке́шкаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыкі́д |
прыкі́ды |
| Р. |
прыкі́ду |
прыкі́даў |
| Д. |
прыкі́ду |
прыкі́дам |
| В. |
прыкі́д |
прыкі́ды |
| Т. |
прыкі́дам |
прыкі́дамі |
| М. |
прыкі́дзе |
прыкі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкіда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыкіда́нне |
| Р. |
прыкіда́ння |
| Д. |
прыкіда́нню |
| В. |
прыкіда́нне |
| Т. |
прыкіда́ннем |
| М. |
прыкіда́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.