прыке́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыке́млю прыке́мім
2-я ас. прыке́міш прыке́міце
3-я ас. прыке́міць прыке́мяць
Прошлы час
м. прыке́міў прыке́мілі
ж. прыке́міла
н. прыке́міла
Загадны лад
2-я ас. прыке́м прыке́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыке́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)