прыкве́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыкве́тнік | прыкве́тнікі | |
| прыкве́тніка | прыкве́тнікаў | |
| прыкве́тніку | прыкве́тнікам | |
| прыкве́тнік | прыкве́тнікі | |
| прыкве́тнікам | прыкве́тнікамі | |
| прыкве́тніку | прыкве́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)