ірыдо́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ірыдо́лаг | ірыдо́лагі | |
ірыдо́лага | ірыдо́лагаў | |
ірыдо́лагу | ірыдо́лагам | |
ірыдо́лага | ірыдо́лагаў | |
ірыдо́лагам | ірыдо́лагамі | |
ірыдо́лагу | ірыдо́лагах |
Крыніцы:
ірыдо́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ірыдо́лаг | ірыдо́лагі | |
ірыдо́лага | ірыдо́лагаў | |
ірыдо́лагу | ірыдо́лагам | |
ірыдо́лага | ірыдо́лагаў | |
ірыдо́лагам | ірыдо́лагамі | |
ірыдо́лагу | ірыдо́лагах |
Крыніцы:
іры́дыевы
прыметнік, адносны
іры́дыевы | іры́дыевая | іры́дыевае | іры́дыевыя | |
іры́дыевага | іры́дыевай іры́дыевае |
іры́дыевага | іры́дыевых | |
іры́дыеваму | іры́дыевай | іры́дыеваму | іры́дыевым | |
іры́дыевы ( іры́дыевага ( |
іры́дыевую | іры́дыевае | іры́дыевыя ( іры́дыевых ( |
|
іры́дыевым | іры́дыевай іры́дыеваю |
іры́дыевым | іры́дыевымі | |
іры́дыевым | іры́дыевай | іры́дыевым | іры́дыевых |
Крыніцы:
іры́дый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іры́дый | |
іры́дыю | |
іры́дыю | |
іры́дый | |
іры́дыем | |
іры́дыі |
Крыніцы:
іры́дысты
прыметнік, адносны
іры́дысты | іры́дыстая | іры́дыстае | іры́дыстыя | |
іры́дыстага | іры́дыстай іры́дыстае |
іры́дыстага | іры́дыстых | |
іры́дыстаму | іры́дыстай | іры́дыстаму | іры́дыстым | |
іры́дысты ( іры́дыстага ( |
іры́дыстую | іры́дыстае | іры́дыстыя ( іры́дыстых ( |
|
іры́дыстым | іры́дыстай іры́дыстаю |
іры́дыстым | іры́дыстымі | |
іры́дыстым | іры́дыстай | іры́дыстым | іры́дыстых |
Крыніцы:
ірыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ірыза́цыя | |
ірыза́цыі | |
ірыза́цыі | |
ірыза́цыю | |
ірыза́цыяй ірыза́цыяю |
|
ірыза́цыі |
Крыніцы:
Іры́на
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
Іры́на | Іры́ны | |
Іры́ны | Іры́н | |
Іры́не | Іры́нам | |
Іры́ну | Іры́н | |
Іры́най Іры́наю |
Іры́намі | |
Іры́не | Іры́нах |
Іры́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Іры́наўка | |
Іры́наўкі | |
Іры́наўцы | |
Іры́наўку | |
Іры́наўкай Іры́наўкаю |
|
Іры́наўцы |
Ірынпо́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Ірынпо́лле | |
Ірынпо́лля | |
Ірынпо́ллю | |
Ірынпо́лле | |
Ірынпо́ллем | |
Ірынпо́ллі |
і́рыс
‘кветка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
і́рыс | і́рысы | |
і́рыса | і́рысаў | |
і́рысу | і́рысам | |
і́рыс | і́рысы | |
і́рысам | і́рысамі | |
і́рысе | і́рысах |
Крыніцы:
іры́с
‘цукеркі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іры́с | |
іры́су | |
іры́су | |
іры́с | |
іры́сам | |
іры́се |
Крыніцы: