Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

санкцыянава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. санкцыяну́ю санкцыяну́ем
2-я ас. санкцыяну́еш санкцыяну́еце
3-я ас. санкцыяну́е санкцыяну́юць
Прошлы час
м. санкцыянава́ў санкцыянава́лі
ж. санкцыянава́ла
н. санкцыянава́ла
Загадны лад
2-я ас. санкцыяну́й санкцыяну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час санкцыяну́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

санкцыянава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. санкцыяну́ю санкцыяну́ем
2-я ас. санкцыяну́еш санкцыяну́еце
3-я ас. санкцыяну́е санкцыяну́юць
Прошлы час
м. санкцыянава́ў санкцыянава́лі
ж. санкцыянава́ла
н. санкцыянава́ла
Загадны лад
2-я ас. санкцыяну́й санкцыяну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час санкцыянава́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

санкюло́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. санкюло́т санкюло́ты
Р. санкюло́та санкюло́таў
Д. санкюло́ту санкюло́там
В. санкюло́та санкюло́таў
Т. санкюло́там санкюло́тамі
М. санкюло́це санкюло́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

санлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
санлі́ва санлі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

санлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. санлі́васць
Р. санлі́васці
Д. санлі́васці
В. санлі́васць
Т. санлі́васцю
М. санлі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

санлі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. санлі́вец санлі́ўцы
Р. санлі́ўца санлі́ўцаў
Д. санлі́ўцу санлі́ўцам
В. санлі́ўца санлі́ўцаў
Т. санлі́ўцам санлі́ўцамі
М. санлі́ўцу санлі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

санлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. санлі́вы санлі́вая санлі́вае санлі́выя
Р. санлі́вага санлі́вай
санлі́вае
санлі́вага санлі́вых
Д. санлі́ваму санлі́вай санлі́ваму санлі́вым
В. санлі́вы (неадуш.)
санлі́вага (адуш.)
санлі́вую санлі́вае санлі́выя (неадуш.)
санлі́вых (адуш.)
Т. санлі́вым санлі́вай
санлі́ваю
санлі́вым санлі́вымі
М. санлі́вым санлі́вай санлі́вым санлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

санлі́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. санлі́ўка санлі́ўкі
Р. санлі́ўкі санлі́вак
Д. санлі́ўцы санлі́ўкам
В. санлі́ўку санлі́вак
Т. санлі́ўкай
санлі́ўкаю
санлі́ўкамі
М. санлі́ўцы санлі́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

санля́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
санля́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

санля́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. санля́васць
Р. санля́васці
Д. санля́васці
В. санля́васць
Т. санля́васцю
М. санля́васці

Крыніцы: piskunou2012.