немілітарыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
немілітарыза́цыя | |
немілітарыза́цыі | |
немілітарыза́цыі | |
немілітарыза́цыю | |
немілітарыза́цыяй немілітарыза́цыяю |
|
немілітарыза́цыі |
Крыніцы:
немілітарыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
немілітарыза́цыя | |
немілітарыза́цыі | |
немілітарыза́цыі | |
немілітарыза́цыю | |
немілітарыза́цыяй немілітарыза́цыяю |
|
немілітарыза́цыі |
Крыніцы:
неміну́ча
прыслоўе, утворана ад прыметніка
неміну́ча | - | - |
Крыніцы:
неміну́часць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
неміну́часць | |
неміну́часці | |
неміну́часці | |
неміну́часць | |
неміну́часцю | |
неміну́часці |
Крыніцы:
неміну́чы
прыметнік, якасны
неміну́чы | неміну́чая | неміну́чае | неміну́чыя | |
неміну́чага | неміну́чай неміну́чае |
неміну́чага | неміну́чых | |
неміну́чаму | неміну́чай | неміну́чаму | неміну́чым | |
неміну́чы ( неміну́чага ( |
неміну́чую | неміну́чае | неміну́чыя ( неміну́чых ( |
|
неміну́чым | неміну́чай неміну́чаю |
неміну́чым | неміну́чымі | |
неміну́чым | неміну́чай | неміну́чым | неміну́чых |
Крыніцы:
неміну́чы
прыметнік, адносны
неміну́чы | неміну́чая | неміну́чае | неміну́чыя | |
неміну́чага | неміну́чай неміну́чае |
неміну́чага | неміну́чых | |
неміну́чаму | неміну́чай | неміну́чаму | неміну́чым | |
неміну́чы ( неміну́чага ( |
неміну́чую | неміну́чае | неміну́чыя ( неміну́чых ( |
|
неміну́чым | неміну́чай неміну́чаю |
неміну́чым | неміну́чымі | |
неміну́чым | неміну́чай | неміну́чым | неміну́чых |
Крыніцы:
немірго́ткі
прыметнік, якасны
немірго́ткі | немірго́ткая | немірго́ткае | немірго́ткія | |
немірго́ткага | немірго́ткай немірго́ткае |
немірго́ткага | немірго́ткіх | |
немірго́ткаму | немірго́ткай | немірго́ткаму | немірго́ткім | |
немірго́ткі ( немірго́ткага ( |
немірго́ткую | немірго́ткае | немірго́ткія ( немірго́ткіх ( |
|
немірго́ткім | немірго́ткай немірго́ткаю |
немірго́ткім | немірго́ткімі | |
немірго́ткім | немірго́ткай | немірго́ткім | немірго́ткіх |
Крыніцы:
Неміро́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Неміро́ва | |
Неміро́ва | |
Неміро́ву | |
Неміро́ва | |
Неміро́вам | |
Неміро́ве |
немітуслі́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
немітуслі́ва | - | - |
Крыніцы:
немітуслі́вы
прыметнік, якасны
немітуслі́вы | немітуслі́вая | немітуслі́вае | немітуслі́выя | |
немітуслі́вага | немітуслі́вай немітуслі́вае |
немітуслі́вага | немітуслі́вых | |
немітуслі́ваму | немітуслі́вай | немітуслі́ваму | немітуслі́вым | |
немітуслі́вы ( немітуслі́вага ( |
немітуслі́вую | немітуслі́вае | немітуслі́выя ( немітуслі́вых ( |
|
немітуслі́вым | немітуслі́вай немітуслі́ваю |
немітуслі́вым | немітуслі́вымі | |
немітуслі́вым | немітуслі́вай | немітуслі́вым | немітуслі́вых |
Крыніцы:
не́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
не́мка | не́мкі | |
не́мкі | не́мак | |
не́мцы | не́мкам | |
не́мку | не́мак | |
не́мкай не́мкаю |
не́мкамі | |
не́мцы | не́мках |
Крыніцы: