Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
абгджзікмнопрстўхцчш

лу́згаць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лу́згаю лу́згаем
2-я ас. лу́згаеш лу́згаеце
3-я ас. лу́згае лу́згаюць
Прошлы час
м. лу́згаў лу́згалі
ж. лу́згала
н. лу́згала
Загадны лад
2-я ас. лу́згай лу́згайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лу́згаючы

Іншыя варыянты: лузга́ць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лузга́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лузга́ю лузга́ем
2-я ас. лузга́еш лузга́еце
3-я ас. лузга́е лузга́юць
Прошлы час
м. лузга́ў лузга́лі
ж. лузга́ла
н. лузга́ла
Загадны лад
2-я ас. лузга́й лузга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лузга́ючы

Іншыя варыянты: лу́згаць.

Крыніцы: piskunou2012.

лузіта́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лузіта́нскі лузіта́нская лузіта́нскае лузіта́нскія
Р. лузіта́нскага лузіта́нскай
лузіта́нскае		 лузіта́нскага лузіта́нскіх
Д. лузіта́нскаму лузіта́нскай лузіта́нскаму лузіта́нскім
В. лузіта́нскі (неадуш.)
лузіта́нскага (адуш.)		 лузіта́нскую лузіта́нскае лузіта́нскія (неадуш.)
лузіта́нскіх (адуш.)
Т. лузіта́нскім лузіта́нскай
лузіта́нскаю		 лузіта́нскім лузіта́нскімі
М. лузіта́нскім лузіта́нскай лузіта́нскім лузіта́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

лу́знуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лу́знуся лу́знемся
2-я ас. лу́знешся лу́знецеся
3-я ас. лу́знецца лу́знуцца
Прошлы час
м. лу́знуўся лу́знуліся
ж. лу́знулася
н. лу́знулася
Загадны лад
2-я ас. лу́зніся лу́зніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час лу́знуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

лу́знуць

‘ударыць каго-небудзь; трэснуць, патрэскацца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лу́зну лу́знем
2-я ас. лу́знеш лу́знеце
3-я ас. лу́зне лу́знуць
Прошлы час
м. лу́знуў лу́знулі
ж. лу́знула
н. лу́знула
Загадны лад
2-я ас. лу́зні лу́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час лу́знуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

лу́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лу́зны лу́зная лу́знае лу́зныя
Р. лу́знага лу́знай
лу́знае		 лу́знага лу́зных
Д. лу́знаму лу́знай лу́знаму лу́зным
В. лу́зны лу́зную лу́знае лу́зныя
Т. лу́зным лу́знай
лу́знаю		 лу́зным лу́знымі
М. лу́зным лу́знай лу́зным лу́зных

Крыніцы: tsblm1996.

Луі́джы

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. Луі́джы Луі́джы
Р. Луі́джы Луі́джы
Д. Луі́джы Луі́джы
В. Луі́джы Луі́джы
Т. Луі́джы Луі́джы
М. Луі́джы Луі́джы

луідо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. луідо́р луідо́ры
Р. луідо́ра луідо́раў
Д. луідо́ру луідо́рам
В. луідо́р луідо́ры
Т. луідо́рам луідо́рамі
М. луідо́ры луідо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Луізія́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Луізія́на
Р. Луізія́ны
Д. Луізія́не
В. Луізія́ну
Т. Луізія́най
Луізія́наю
М. Луізія́не

луізія́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. луізія́нскі луізія́нская луізія́нскае луізія́нскія
Р. луізія́нскага луізія́нскай
луізія́нскае		 луізія́нскага луізія́нскіх
Д. луізія́нскаму луізія́нскай луізія́нскаму луізія́нскім
В. луізія́нскі (неадуш.)
луізія́нскага (адуш.)		 луізія́нскую луізія́нскае луізія́нскія (неадуш.)
луізія́нскіх (адуш.)
Т. луізія́нскім луізія́нскай
луізія́нскаю		 луізія́нскім луізія́нскімі
М. луізія́нскім луізія́нскай луізія́нскім луізія́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.