лу́знуць
‘ударыць каго-небудзь; трэснуць, патрэскацца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| лу́зну | лу́знем | |
| лу́знеш | лу́знеце | |
| лу́зне | лу́знуць | |
| Прошлы час | ||
| лу́знуў | лу́знулі | |
| лу́знула | ||
| лу́знула | ||
| Загадны лад | ||
| лу́зні | лу́зніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| лу́знуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)