вызыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вызыва́ю |
вызыва́ем |
2-я ас. |
вызыва́еш |
вызыва́еце |
3-я ас. |
вызыва́е |
вызыва́юць |
Прошлы час |
м. |
вызыва́ў |
вызыва́лі |
ж. |
вызыва́ла |
н. |
вызыва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вызыва́й |
вызыва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вызыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́зырыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́зыру |
вы́зырым |
2-я ас. |
вы́зырыш |
вы́зырыце |
3-я ас. |
вы́зырыць |
вы́зыраць |
Прошлы час |
м. |
вы́зырыў |
вы́зырылі |
ж. |
вы́зырыла |
н. |
вы́зырыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́зырыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вызыска́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вызыска́льнік |
вызыска́льнікі |
Р. |
вызыска́льніка |
вызыска́льнікаў |
Д. |
вызыска́льніку |
вызыска́льнікам |
В. |
вызыска́льніка |
вызыска́льнікаў |
Т. |
вызыска́льнікам |
вызыска́льнікамі |
М. |
вызыска́льніку |
вызыска́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вызыўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вызыўны́ |
вызыўна́я |
вызыўно́е |
вызыўны́я |
Р. |
вызыўно́га |
вызыўно́й вызыўно́е |
вызыўно́га |
вызыўны́х |
Д. |
вызыўно́му |
вызыўно́й |
вызыўно́му |
вызыўны́м |
В. |
вызыўны́ (неадуш.) вызыўно́га (адуш.) |
вызыўну́ю |
вызыўно́е |
вызыўны́я (неадуш.) вызыўны́х (адуш.) |
Т. |
вызыўны́м |
вызыўно́й вызыўно́ю |
вызыўны́м |
вызыўны́мі |
М. |
вызыўны́м |
вызыўно́й |
вызыўны́м |
вызыўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вызыча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вызыча́ю |
вызыча́ем |
2-я ас. |
вызыча́еш |
вызыча́еце |
3-я ас. |
вызыча́е |
вызыча́юць |
Прошлы час |
м. |
вызыча́ў |
вызыча́лі |
ж. |
вызыча́ла |
н. |
вызыча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вызыча́й |
вызыча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вызыча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́зычка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
вы́зычка |
Р. |
вы́зычкі |
Д. |
вы́зычцы |
В. |
вы́зычку |
Т. |
вы́зычкай вы́зычкаю |
М. |
вы́зычцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́зычыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́зычу |
вы́зычым |
2-я ас. |
вы́зычыш |
вы́зычыце |
3-я ас. |
вы́зычыць |
вы́зычаць |
Прошлы час |
м. |
вы́зычыў |
вы́зычылі |
ж. |
вы́зычыла |
н. |
вы́зычыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́зычыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вызюка́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вызюка́юся |
вызюка́емся |
2-я ас. |
вызюка́ешся |
вызюка́ецеся |
3-я ас. |
вызюка́ецца |
вызюка́юцца |
Прошлы час |
м. |
вызюка́ўся |
вызюка́ліся |
ж. |
вызюка́лася |
н. |
вызюка́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вызюка́йся |
вызюка́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вызюка́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́зюкаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́зюкаю |
вы́зюкаем |
2-я ас. |
вы́зюкаеш |
вы́зюкаеце |
3-я ас. |
вы́зюкае |
вы́зюкаюць |
Прошлы час |
м. |
вы́зюкаў |
вы́зюкалі |
ж. |
вы́зюкала |
н. |
вы́зюкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́зюкай |
вы́зюкайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́зюкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вызюка́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вызюка́ю |
вызюка́ем |
2-я ас. |
вызюка́еш |
вызюка́еце |
3-я ас. |
вызюка́е |
вызюка́юць |
Прошлы час |
м. |
вызюка́ў |
вызюка́лі |
ж. |
вызюка́ла |
н. |
вызюка́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вызюка́й |
вызюка́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вызюка́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.