антрапо́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
антрапо́лаг |
антрапо́лагі |
Р. |
антрапо́лага |
антрапо́лагаў |
Д. |
антрапо́лагу |
антрапо́лагам |
В. |
антрапо́лага |
антрапо́лагаў |
Т. |
антрапо́лагам |
антрапо́лагамі |
М. |
антрапо́лагу |
антрапо́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
антрапо́нім
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
антрапо́нім |
антрапо́німы |
Р. |
антрапо́німа |
антрапо́німаў |
Д. |
антрапо́німу |
антрапо́німам |
В. |
антрапо́нім |
антрапо́німы |
Т. |
антрапо́німам |
антрапо́німамі |
М. |
антрапо́німе |
антрапо́німах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
антрахіно́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
антрахіно́н |
Р. |
антрахіно́ну |
Д. |
антрахіно́ну |
В. |
антрахіно́н |
Т. |
антрахіно́нам |
М. |
антрахіно́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
антрацы́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
антрацы́т |
антрацы́ты |
Р. |
антрацы́ту |
антрацы́таў |
Д. |
антрацы́ту |
антрацы́там |
В. |
антрацы́т |
антрацы́ты |
Т. |
антрацы́там |
антрацы́тамі |
М. |
антрацы́це |
антрацы́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
антрацы́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
антрацы́тавы |
антрацы́тавая |
антрацы́тавае |
антрацы́тавыя |
Р. |
антрацы́тавага |
антрацы́тавай антрацы́тавае |
антрацы́тавага |
антрацы́тавых |
Д. |
антрацы́таваму |
антрацы́тавай |
антрацы́таваму |
антрацы́тавым |
В. |
антрацы́тавы (неадуш.) антрацы́тавага (адуш.) |
антрацы́тавую |
антрацы́тавае |
антрацы́тавыя (неадуш.) антрацы́тавых (адуш.) |
Т. |
антрацы́тавым |
антрацы́тавай антрацы́таваю |
антрацы́тавым |
антрацы́тавымі |
М. |
антрацы́тавым |
антрацы́тавай |
антрацы́тавым |
антрацы́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
антрацы́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
антрацы́тна |
- |
- |
антрацы́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
антрацы́тны |
антрацы́тная |
антрацы́тнае |
антрацы́тныя |
Р. |
антрацы́тнага |
антрацы́тнай антрацы́тнае |
антрацы́тнага |
антрацы́тных |
Д. |
антрацы́тнаму |
антрацы́тнай |
антрацы́тнаму |
антрацы́тным |
В. |
антрацы́тны (неадуш.) антрацы́тнага (адуш.) |
антрацы́тную |
антрацы́тнае |
антрацы́тныя (неадуш.) антрацы́тных (адуш.) |
Т. |
антрацы́тным |
антрацы́тнай антрацы́тнаю |
антрацы́тным |
антрацы́тнымі |
М. |
антрацы́тным |
антрацы́тнай |
антрацы́тным |
антрацы́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
антрацэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
антрацэ́н |
Р. |
антрацэ́ну |
Д. |
антрацэ́ну |
В. |
антрацэ́н |
Т. |
антрацэ́нам |
М. |
антрацэ́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
антрацэ́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
антрацэ́навы |
антрацэ́навая |
антрацэ́навае |
антрацэ́навыя |
Р. |
антрацэ́навага |
антрацэ́навай антрацэ́навае |
антрацэ́навага |
антрацэ́навых |
Д. |
антрацэ́наваму |
антрацэ́навай |
антрацэ́наваму |
антрацэ́навым |
В. |
антрацэ́навы (неадуш.) антрацэ́навага (адуш.) |
антрацэ́навую |
антрацэ́навае |
антрацэ́навыя (неадуш.) антрацэ́навых (адуш.) |
Т. |
антрацэ́навым |
антрацэ́навай антрацэ́наваю |
антрацэ́навым |
антрацэ́навымі |
М. |
антрацэ́навым |
антрацэ́навай |
антрацэ́навым |
антрацэ́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.