пры́караткі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пры́караткі |
пры́караткая |
пры́караткае |
пры́караткія |
| Р. |
пры́караткага |
пры́караткай пры́караткае |
пры́караткага |
пры́караткіх |
| Д. |
пры́караткаму |
пры́караткай |
пры́караткаму |
пры́караткім |
| В. |
пры́караткі (неадуш.) пры́караткага (адуш.) |
пры́караткую |
пры́караткае |
пры́караткія (неадуш.) пры́караткіх (адуш.) |
| Т. |
пры́караткім |
пры́караткай пры́караткаю |
пры́караткім |
пры́караткімі |
| М. |
пры́караткім |
пры́караткай |
пры́караткім |
пры́караткіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыка́рваць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыка́рвае |
прыка́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыка́рваў |
прыка́рвалі |
| ж. |
прыка́рвала |
| н. |
прыка́рвала |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыкармі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкармлю́ся |
прыко́рмімся |
| 2-я ас. |
прыко́рмішся |
прыко́рміцеся |
| 3-я ас. |
прыко́рміцца |
прыко́рмяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыкармі́ўся |
прыкармі́ліся |
| ж. |
прыкармі́лася |
| н. |
прыкармі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкармі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыкармі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкармлю́ |
прыко́рмім |
| 2-я ас. |
прыко́рміш |
прыко́рміце |
| 3-я ас. |
прыко́рміць |
прыко́рмяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкармі́ў |
прыкармі́лі |
| ж. |
прыкармі́ла |
| н. |
прыкармі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкармі́ |
прыкармі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкармі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыкару́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкару́жуся |
прыкару́зімся |
| 2-я ас. |
прыкару́зішся |
прыкару́зіцеся |
| 3-я ас. |
прыкару́зіцца |
прыкару́зяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыкару́зіўся |
прыкару́зіліся |
| ж. |
прыкару́зілася |
| н. |
прыкару́зілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкару́зься |
прыкару́зьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкару́зіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкархну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкархну́ |
прыкархнё́м |
| 2-я ас. |
прыкархне́ш |
прыкархняце́ |
| 3-я ас. |
прыкархне́ |
прыкархну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкархну́ў |
прыкархну́лі |
| ж. |
прыкархну́ла |
| н. |
прыкархну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкархні́ |
прыкархні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкархну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкарчава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкарчу́ю |
прыкарчу́ем |
| 2-я ас. |
прыкарчу́еш |
прыкарчу́еце |
| 3-я ас. |
прыкарчу́е |
прыкарчу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкарчава́ў |
прыкарчава́лі |
| ж. |
прыкарчава́ла |
| н. |
прыкарчава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкарчу́й |
прыкарчу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкарчава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
прыкары́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыкары́тнік |
прыкары́тнікі |
| Р. |
прыкары́тніка |
прыкары́тнікаў |
| Д. |
прыкары́тніку |
прыкары́тнікам |
| В. |
прыкары́тніка |
прыкары́тнікаў |
| Т. |
прыкары́тнікам |
прыкары́тнікамі |
| М. |
прыкары́тніку |
прыкары́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.