прыкару́зіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкару́жуся прыкару́зімся
2-я ас. прыкару́зішся прыкару́зіцеся
3-я ас. прыкару́зіцца прыкару́зяцца
Прошлы час
м. прыкару́зіўся прыкару́зіліся
ж. прыкару́зілася
н. прыкару́зілася
Загадны лад
2-я ас. прыкару́зься прыкару́зьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкару́зіўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)