прыкары́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыкары́тнік | прыкары́тнікі | |
| прыкары́тніка | прыкары́тнікаў | |
| прыкары́тніку | прыкары́тнікам | |
| прыкары́тніка | прыкары́тнікаў | |
| прыкары́тнікам | прыкары́тнікамі | |
| прыкары́тніку | прыкары́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)