Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Варані́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варані́лавічы
Р. Варані́лавіч
Варані́лавічаў
Д. Варані́лавічам
В. Варані́лавічы
Т. Варані́лавічамі
М. Варані́лавічах

Вараніно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вараніно́
Р. Вараніна́
Д. Вараніну́
В. Вараніно́
Т. Вараніно́м
М. Вараніне́

варані́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. варо́ніцца варо́няцца
Прошлы час
м. варані́ўся варані́ліся
ж. варані́лася
н. варані́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

варані́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вараню́ варо́нім
2-я ас. варо́ніш варо́ніце
3-я ас. варо́ніць варо́няць
Прошлы час
м. варані́ў варані́лі
ж. варані́ла
н. варані́ла
Загадны лад
2-я ас. варані́ варані́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Варанкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варанкі́
Р. Варанко́ў
Д. Варанка́м
В. Варанкі́
Т. Варанка́мі
М. Варанка́х

вараннё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вараннё́
Р. варання́
Д. варанню́
В. вараннё́
Т. вараннём
М. варанні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Варано́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Варано́ва
Р. Варано́ва
Д. Варано́ву
В. Варано́ва
Т. Варано́вам
М. Варано́ве

Варано́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варано́вічы
Р. Варано́віч
Варано́вічаў
Д. Варано́вічам
В. Варано́вічы
Т. Варано́вічамі
М. Варано́вічах

варано́к

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варано́к варанкі́
Р. варанка́ варанко́ў
Д. варанку́ варанка́м
В. варанка́ варанко́ў
Т. варанко́м варанка́мі
М. варанку́ варанка́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Варано́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Варано́ўка
Р. Варано́ўкі
Д. Варано́ўцы
В. Варано́ўку
Т. Варано́ўкай
Варано́ўкаю
М. Варано́ўцы