Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вара́жскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вара́жскі вара́жская вара́жскае вара́жскія
Р. вара́жскага вара́жскай
вара́жскае
вара́жскага вара́жскіх
Д. вара́жскаму вара́жскай вара́жскаму вара́жскім
В. вара́жскі (неадуш.)
вара́жскага (адуш.)
вара́жскую вара́жскае вара́жскія (неадуш.)
вара́жскіх (адуш.)
Т. вара́жскім вара́жскай
вара́жскаю
вара́жскім вара́жскімі
М. вара́жскім вара́жскай вара́жскім вара́жскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

варажы́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. варожыцца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. варажылася

Крыніцы: piskunou2012.

варажы́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варажу́ варо́жым
2-я ас. варо́жыш варо́жыце
3-я ас. варо́жыць варо́жаць
Прошлы час
м. варажы́ў варажы́лі
ж. варажы́ла
н. варажы́ла
Загадны лад
2-я ас. варажы́ варажы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́жачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

варажэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варажэ́нне варажэ́нні
Р. варажэ́ння варажэ́нняў
Д. варажэ́нню варажэ́нням
В. варажэ́нне варажэ́нні
Т. варажэ́ннем варажэ́ннямі
М. варажэ́нні варажэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

варажэ́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. варажэ́я варажэ́і
Р. варажэ́і варажэ́й
Д. варажэ́і варажэ́ям
В. варажэ́ю варажэ́й
Т. варажэ́яй
варажэ́яю
варажэ́ямі
М. варажэ́і варажэ́ях

Крыніцы: piskunou2012.

Варако́мшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Варако́мшчына
Р. Варако́мшчыны
Д. Варако́мшчыне
В. Варако́мшчыну
Т. Варако́мшчынай
Варако́мшчынаю
М. Варако́мшчыне

Вара́ксы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вара́ксы
Р. Вара́ксаў
Д. Вара́ксам
В. Вара́ксы
Т. Вара́ксамі
М. Вара́ксах

вара́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вара́ктар вара́ктары
Р. вара́ктара вара́ктараў
Д. вара́ктару вара́ктарам
В. вара́ктар вара́ктары
Т. вара́ктарам вара́ктарамі
М. вара́ктары вара́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

вара́ктарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вара́ктарны вара́ктарная вара́ктарнае вара́ктарныя
Р. вара́ктарнага вара́ктарнай
вара́ктарнае
вара́ктарнага вара́ктарных
Д. вара́ктарнаму вара́ктарнай вара́ктарнаму вара́ктарным
В. вара́ктарны (неадуш.)
вара́ктарнага (адуш.)
вара́ктарную вара́ктарнае вара́ктарныя (неадуш.)
вара́ктарных (адуш.)
Т. вара́ктарным вара́ктарнай
вара́ктарнаю
вара́ктарным вара́ктарнымі
М. вара́ктарным вара́ктарнай вара́ктарным вара́ктарных

Крыніцы: piskunou2012.

Вараку́мшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вараку́мшчына
Р. Вараку́мшчыны
Д. Вараку́мшчыне
В. Вараку́мшчыну
Т. Вараку́мшчынай
Вараку́мшчынаю
М. Вараку́мшчыне