вара́жскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вара́жскі |
вара́жская |
вара́жскае |
вара́жскія |
| Р. |
вара́жскага |
вара́жскай вара́жскае |
вара́жскага |
вара́жскіх |
| Д. |
вара́жскаму |
вара́жскай |
вара́жскаму |
вара́жскім |
| В. |
вара́жскі (неадуш.) вара́жскага (адуш.) |
вара́жскую |
вара́жскае |
вара́жскія (неадуш.) вара́жскіх (адуш.) |
| Т. |
вара́жскім |
вара́жскай вара́жскаю |
вара́жскім |
вара́жскімі |
| М. |
вара́жскім |
вара́жскай |
вара́жскім |
вара́жскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
варажы́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
варожыцца |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
варажылася |
Крыніцы:
piskunou2012.
варажы́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
варажу́ |
варо́жым |
| 2-я ас. |
варо́жыш |
варо́жыце |
| 3-я ас. |
варо́жыць |
варо́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
варажы́ў |
варажы́лі |
| ж. |
варажы́ла |
| н. |
варажы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
варажы́ |
варажы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
варо́жачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
варажэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варажэ́нне |
варажэ́нні |
| Р. |
варажэ́ння |
варажэ́нняў |
| Д. |
варажэ́нню |
варажэ́нням |
| В. |
варажэ́нне |
варажэ́нні |
| Т. |
варажэ́ннем |
варажэ́ннямі |
| М. |
варажэ́нні |
варажэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
варажэ́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варажэ́я |
варажэ́і |
| Р. |
варажэ́і |
варажэ́й |
| Д. |
варажэ́і |
варажэ́ям |
| В. |
варажэ́ю |
варажэ́й |
| Т. |
варажэ́яй варажэ́яю |
варажэ́ямі |
| М. |
варажэ́і |
варажэ́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Варако́мшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Варако́мшчына |
| Р. |
Варако́мшчыны |
| Д. |
Варако́мшчыне |
| В. |
Варако́мшчыну |
| Т. |
Варако́мшчынай Варако́мшчынаю |
| М. |
Варако́мшчыне |
Вара́ксы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Вара́ксы |
| Р. |
Вара́ксаў |
| Д. |
Вара́ксам |
| В. |
Вара́ксы |
| Т. |
Вара́ксамі |
| М. |
Вара́ксах |
вара́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вара́ктар |
вара́ктары |
| Р. |
вара́ктара |
вара́ктараў |
| Д. |
вара́ктару |
вара́ктарам |
| В. |
вара́ктар |
вара́ктары |
| Т. |
вара́ктарам |
вара́ктарамі |
| М. |
вара́ктары |
вара́ктарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Вараку́мшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Вараку́мшчына |
| Р. |
Вараку́мшчыны |
| Д. |
Вараку́мшчыне |
| В. |
Вараку́мшчыну |
| Т. |
Вараку́мшчынай Вараку́мшчынаю |
| М. |
Вараку́мшчыне |