варагава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
варагу́ю |
варагу́ем |
| 2-я ас. |
варагу́еш |
варагу́еце |
| 3-я ас. |
варагу́е |
варагу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
варагава́ў |
варагава́лі |
| ж. |
варагава́ла |
| н. |
варагава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
варагу́й |
варагу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
варагу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
варагу́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
варагу́ючы |
варагу́ючая |
варагу́ючае |
варагу́ючыя |
| Р. |
варагу́ючага |
варагу́ючай варагу́ючае |
варагу́ючага |
варагу́ючых |
| Д. |
варагу́ючаму |
варагу́ючай |
варагу́ючаму |
варагу́ючым |
| В. |
варагу́ючы варагу́ючага |
варагу́ючую |
варагу́ючае |
варагу́ючыя |
| Т. |
варагу́ючым |
варагу́ючай варагу́ючаю |
варагу́ючым |
варагу́ючымі |
| М. |
варагу́ючым |
варагу́ючай |
варагу́ючым |
варагу́ючых |
варажба́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
варажба́ |
| Р. |
варажбы́ |
| Д. |
варажбе́ |
| В. |
варажбу́ |
| Т. |
варажбо́й варажбо́ю |
| М. |
варажбе́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
варажбі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варажбі́т |
варажбіты́ |
| Р. |
варажбіта́ |
варажбіто́ў |
| Д. |
варажбіту́ |
варажбіта́м |
| В. |
варажбіта́ |
варажбіто́ў |
| Т. |
варажбіто́м |
варажбіта́мі |
| М. |
варажбіце́ |
варажбіта́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
варажбі́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варажбі́тка |
варажбі́ткі |
| Р. |
варажбі́ткі |
варажбі́так |
| Д. |
варажбі́тцы |
варажбі́ткам |
| В. |
варажбі́тку |
варажбі́так |
| Т. |
варажбі́ткай варажбі́ткаю |
варажбі́ткамі |
| М. |
варажбі́тцы |
варажбі́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
варажбі́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
варажбі́тны |
варажбі́тная |
варажбі́тнае |
варажбі́тныя |
| Р. |
варажбі́тнага |
варажбі́тнай варажбі́тнае |
варажбі́тнага |
варажбі́тных |
| Д. |
варажбі́тнаму |
варажбі́тнай |
варажбі́тнаму |
варажбі́тным |
| В. |
варажбі́тны (неадуш.) варажбі́тнага (адуш.) |
варажбі́тную |
варажбі́тнае |
варажбі́тныя (неадуш.) варажбі́тных (адуш.) |
| Т. |
варажбі́тным |
варажбі́тнай варажбі́тнаю |
варажбі́тным |
варажбі́тнымі |
| М. |
варажбі́тным |
варажбі́тнай |
варажбі́тным |
варажбі́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Варажбіты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Варажбіты́ |
| Р. |
Варажбіто́ў |
| Д. |
Варажбіта́м |
| В. |
Варажбіты́ |
| Т. |
Варажбіта́мі |
| М. |
Варажбіта́х |