прадзіра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прадзіра́ю |
прадзіра́ем |
| 2-я ас. |
прадзіра́еш |
прадзіра́еце |
| 3-я ас. |
прадзіра́е |
прадзіра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прадзіра́ў |
прадзіра́лі |
| ж. |
прадзіра́ла |
| н. |
прадзіра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прадзіра́й |
прадзіра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прадзіра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прадзі́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прадзі́ў |
| Р. |
прадзі́ву |
| Д. |
прадзі́ву |
| В. |
прадзі́ў |
| Т. |
прадзі́вам |
| М. |
прадзі́ве |
Крыніцы:
piskunou2012.
прадзіўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прадзіўле́нне |
| Р. |
прадзіўле́ння |
| Д. |
прадзіўле́нню |
| В. |
прадзіўле́нне |
| Т. |
прадзіўле́ннем |
| М. |
прадзіўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прадзо́гаць
‘пападскокваць, пастукаць нагамі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прадзо́гаю |
прадзо́гаем |
| 2-я ас. |
прадзо́гаеш |
прадзо́гаеце |
| 3-я ас. |
прадзо́гае |
прадзо́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
прадзо́гаў |
прадзо́галі |
| ж. |
прадзо́гала |
| н. |
прадзо́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прадзо́гай |
прадзо́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прадзо́гаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прадзьмува́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прадзьмува́ны |
прадзьмува́ная |
прадзьмува́нае |
прадзьмува́ныя |
| Р. |
прадзьмува́нага |
прадзьмува́най прадзьмува́нае |
прадзьмува́нага |
прадзьмува́ных |
| Д. |
прадзьмува́наму |
прадзьмува́най |
прадзьмува́наму |
прадзьмува́ным |
| В. |
прадзьмува́ны (неадуш.) прадзьмува́нага (адуш.) |
прадзьмува́ную |
прадзьмува́нае |
прадзьмува́ныя (неадуш.) прадзьмува́ных (адуш.) |
| Т. |
прадзьмува́ным |
прадзьмува́най прадзьмува́наю |
прадзьмува́ным |
прадзьмува́нымі |
| М. |
прадзьмува́ным |
прадзьмува́най |
прадзьмува́ным |
прадзьмува́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прадзьмува́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прадзьмува́ецца |
прадзьмува́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прадзьмува́ўся |
прадзьмува́ліся |
| ж. |
прадзьмува́лася |
| н. |
прадзьмува́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прадзьмува́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прадзьмува́ць
‘дзьмухаючы, ачышчаць што-небудзь; праймаць скразняком каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прадзьмува́ю |
прадзьмува́ем |
| 2-я ас. |
прадзьмува́еш |
прадзьмува́еце |
| 3-я ас. |
прадзьмува́е |
прадзьмува́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прадзьмува́ў |
прадзьмува́лі |
| ж. |
прадзьмува́ла |
| н. |
прадзьмува́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прадзьмува́й |
прадзьмува́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прадзьмува́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прадзьму́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прадзьму́ты |
прадзьму́тая |
прадзьму́тае |
прадзьму́тыя |
| Р. |
прадзьму́тага |
прадзьму́тай прадзьму́тае |
прадзьму́тага |
прадзьму́тых |
| Д. |
прадзьму́таму |
прадзьму́тай |
прадзьму́таму |
прадзьму́тым |
| В. |
прадзьму́ты (неадуш.) прадзьму́тага (адуш.) |
прадзьму́тую |
прадзьму́тае |
прадзьму́тыя (неадуш.) прадзьму́тых (адуш.) |
| Т. |
прадзьму́тым |
прадзьму́тай прадзьму́таю |
прадзьму́тым |
прадзьму́тымі |
| М. |
прадзьму́тым |
прадзьму́тай |
прадзьму́тым |
прадзьму́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прадзьму́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прадзьму́ты |
прадзьму́тая |
прадзьму́тае |
прадзьму́тыя |
| Р. |
прадзьму́тага |
прадзьму́тай прадзьму́тае |
прадзьму́тага |
прадзьму́тых |
| Д. |
прадзьму́таму |
прадзьму́тай |
прадзьму́таму |
прадзьму́тым |
| В. |
прадзьму́ты (неадуш.) прадзьму́тага (адуш.) |
прадзьму́тую |
прадзьму́тае |
прадзьму́тыя (неадуш.) прадзьму́тых (адуш.) |
| Т. |
прадзьму́тым |
прадзьму́тай прадзьму́таю |
прадзьму́тым |
прадзьму́тымі |
| М. |
прадзьму́тым |
прадзьму́тай |
прадзьму́тым |
прадзьму́тых |
Кароткая форма: прадзьму́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.