прадзіўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прадзіўле́нне | |
| прадзіўле́ння | |
| прадзіўле́нню | |
| прадзіўле́нне | |
| прадзіўле́ннем | |
| прадзіўле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)