прадзьмува́ць

‘дзьмухаючы, ачышчаць што-небудзь; праймаць скразняком каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прадзьмува́ю прадзьмува́ем
2-я ас. прадзьмува́еш прадзьмува́еце
3-я ас. прадзьмува́е прадзьмува́юць
Прошлы час
м. прадзьмува́ў прадзьмува́лі
ж. прадзьмува́ла
н. прадзьмува́ла
Загадны лад
2-я ас. прадзьмува́й прадзьмува́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прадзьмува́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)