Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прызо́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прызо́рніца прызо́рніцы
Р. прызо́рніцы прызо́рніц
Д. прызо́рніцы прызо́рніцам
В. прызо́рніцу прызо́рніц
Т. прызо́рніцай
прызо́рніцаю		 прызо́рніцамі
М. прызо́рніцы прызо́рніцах

Крыніцы: piskunou2012.

прызыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прызыва́нне прызыва́нні
Р. прызыва́ння прызыва́нняў
Д. прызыва́нню прызыва́нням
В. прызыва́нне прызыва́нні
Т. прызыва́ннем прызыва́ннямі
М. прызыва́нні прызыва́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

прызыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызыва́юся прызыва́емся
2-я ас. прызыва́ешся прызыва́ецеся
3-я ас. прызыва́ецца прызыва́юцца
Прошлы час
м. прызыва́ўся прызыва́ліся
ж. прызыва́лася
н. прызыва́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызыва́ю прызыва́ем
2-я ас. прызыва́еш прызыва́еце
3-я ас. прызыва́е прызыва́юць
Прошлы час
м. прызыва́ў прызыва́лі
ж. прызыва́ла
н. прызыва́ла
Загадны лад
2-я ас. прызыва́й прызыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызы́рыць

‘прызырыць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (за кім-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прызы́ру прызы́рым
2-я ас. прызы́рыш прызы́рыце
3-я ас. прызы́рыць прызы́раць
Прошлы час
м. прызы́рыў прызы́рылі
ж. прызы́рыла
н. прызы́рыла
Загадны лад
2-я ас. прызы́р прызы́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час прызы́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прызы́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прызы́ў
Р. прызы́ву
Д. прызы́ву
В. прызы́ў
Т. прызы́вам
М. прызы́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызы́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прызы́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

прызыўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прызыўні́к прызыўнікі́
Р. прызыўніка́ прызыўніко́ў
Д. прызыўніку́ прызыўніка́м
В. прызыўніка́ прызыўніко́ў
Т. прызыўніко́м прызыўніка́мі
М. прызыўніку́ прызыўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызы́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызы́ўны прызы́ўная прызы́ўнае прызы́ўныя
Р. прызы́ўнага прызы́ўнай
прызы́ўнае		 прызы́ўнага прызы́ўных
Д. прызы́ўнаму прызы́ўнай прызы́ўнаму прызы́ўным
В. прызы́ўны (неадуш.)
прызы́ўнага (адуш.)		 прызы́ўную прызы́ўнае прызы́ўныя (неадуш.)
прызы́ўных (адуш.)
Т. прызы́ўным прызы́ўнай
прызы́ўнаю		 прызы́ўным прызы́ўнымі
М. прызы́ўным прызы́ўнай прызы́ўным прызы́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прызыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызыўны́ прызыўна́я прызыўно́е прызыўны́я
Р. прызыўно́га прызыўно́й
прызыўно́е		 прызыўно́га прызыўны́х
Д. прызыўно́му прызыўно́й прызыўно́му прызыўны́м
В. прызыўны́ (неадуш.)
прызыўно́га (адуш.)		 прызыўну́ю прызыўно́е прызыўны́я (неадуш.)
прызыўны́х (адуш.)
Т. прызыўны́м прызыўно́й
прызыўно́ю		 прызыўны́м прызыўны́мі
М. прызыўны́м прызыўно́й прызыўны́м прызыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.