прызыўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прызыўні́к | прызыўнікі́ | |
| прызыўніка́ | прызыўніко́ў | |
| прызыўніку́ | прызыўніка́м | |
| прызыўніка́ | прызыўніко́ў | |
| прызыўніко́м | прызыўніка́мі | |
| прызыўніку́ | прызыўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)