прызы́рыць
‘прызырыць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (за кім-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прызы́ру | прызы́рым | |
| прызы́рыш | прызы́рыце | |
| прызы́рыць | прызы́раць | |
| Прошлы час | ||
| прызы́рыў | прызы́рылі | |
| прызы́рыла | ||
| прызы́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| прызы́р | прызы́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прызы́рыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)