Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
гжзйклмнпрстфхцчшя

чырво́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чырво́нчык чырво́нчыкі
Р. чырво́нчыка чырво́нчыкаў
Д. чырво́нчыку чырво́нчыкам
В. чырво́нчык чырво́нчыкі
Т. чырво́нчыкам чырво́нчыкамі
М. чырво́нчыку чырво́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

чырво́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́ны чырво́ная чырво́нае чырво́ныя
Р. чырво́нага чырво́най
чырво́нае		 чырво́нага чырво́ных
Д. чырво́наму чырво́най чырво́наму чырво́ным
В. чырво́ны (неадуш.)
чырво́нага (адуш.)		 чырво́ную чырво́нае чырво́ныя (неадуш.)
чырво́ных (адуш.)
Т. чырво́ным чырво́най
чырво́наю		 чырво́ным чырво́нымі
М. чырво́ным чырво́най чырво́ным чырво́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чырво́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. чырво́ны чырво́ныя
Р. чырво́нага чырво́ных
Д. чырво́наму чырво́ным
В. чырво́нага чырво́ных
Т. чырво́ным чырво́нымі
М. чырво́ным чырво́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чы́рк

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

чы́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чы́рка чы́ркі
Р. чы́ркі чы́рак
Д. чы́рцы чы́ркам
В. чы́рку чы́рак
Т. чы́ркай
чы́ркаю		 чы́ркамі
М. чы́рцы чы́рках

Крыніцы: piskunou2012.

чы́ркавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́ркавіцкі чы́ркавіцкая чы́ркавіцкае чы́ркавіцкія
Р. чы́ркавіцкага чы́ркавіцкай
чы́ркавіцкае		 чы́ркавіцкага чы́ркавіцкіх
Д. чы́ркавіцкаму чы́ркавіцкай чы́ркавіцкаму чы́ркавіцкім
В. чы́ркавіцкі (неадуш.)
чы́ркавіцкага (адуш.)		 чы́ркавіцкую чы́ркавіцкае чы́ркавіцкія (неадуш.)
чы́ркавіцкіх (адуш.)
Т. чы́ркавіцкім чы́ркавіцкай
чы́ркавіцкаю		 чы́ркавіцкім чы́ркавіцкімі
М. чы́ркавіцкім чы́ркавіцкай чы́ркавіцкім чы́ркавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чы́ркавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чы́ркавічы
Р. Чы́ркавіч
Чы́ркавічаў
Д. Чы́ркавічам
В. Чы́ркавічы
Т. Чы́ркавічамі
М. Чы́ркавічах

чы́рканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чы́рканне
Р. чы́ркання
Д. чы́рканню
В. чы́рканне
Т. чы́рканнем
М. чы́рканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыркану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чыркану́ся чырканё́мся
2-я ас. чыркане́шся чырканяце́ся
3-я ас. чыркане́цца чыркану́цца
Прошлы час
м. чыркану́ўся чыркану́ліся
ж. чыркану́лася
н. чыркану́лася
Загадны лад
2-я ас. чыркані́ся чыркані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час чыркану́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

чыркану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чыркану́ чырканё́м
2-я ас. чыркане́ш чырканяце́
3-я ас. чыркане́ чыркану́ць
Прошлы час
м. чыркану́ў чыркану́лі
ж. чыркану́ла
н. чыркану́ла
Загадны лад
2-я ас. чыркані́ чыркані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час чыркану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.