сіло́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіло́вы |
сіло́вая |
сіло́вае |
сіло́выя |
Р. |
сіло́вага |
сіло́вай сіло́вае |
сіло́вага |
сіло́вых |
Д. |
сіло́ваму |
сіло́вай |
сіло́ваму |
сіло́вым |
В. |
сіло́вы (неадуш.) сіло́вага (адуш.) |
сіло́вую |
сіло́вае |
сіло́выя (неадуш.) сіло́вых (адуш.) |
Т. |
сіло́вым |
сіло́вай сіло́ваю |
сіло́вым |
сіло́вымі |
М. |
сіло́вым |
сіло́вай |
сіло́вым |
сіло́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сіло́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіло́к |
сілкі́ |
Р. |
сілка́ |
сілко́ў |
Д. |
сілку́ |
сілка́м |
В. |
сіло́к |
сілкі́ |
Т. |
сілко́м |
сілка́мі |
М. |
сілку́ |
сілка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіло́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сіло́н |
Р. |
сіло́ну |
Д. |
сіло́ну |
В. |
сіло́н |
Т. |
сіло́нам |
М. |
сіло́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
сілумі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сілумі́н |
сілумі́ны |
Р. |
сілумі́ну |
сілумі́наў |
Д. |
сілумі́ну |
сілумі́нам |
В. |
сілумі́н |
сілумі́ны |
Т. |
сілумі́нам |
сілумі́намі |
М. |
сілумі́не |
сілумі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сілу́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сілу́р |
Р. |
сілу́ру |
Д. |
сілу́ру |
В. |
сілу́р |
Т. |
сілу́рам |
М. |
сілу́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сілуры́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сілуры́йскі |
сілуры́йская |
сілуры́йскае |
сілуры́йскія |
Р. |
сілуры́йскага |
сілуры́йскай сілуры́йскае |
сілуры́йскага |
сілуры́йскіх |
Д. |
сілуры́йскаму |
сілуры́йскай |
сілуры́йскаму |
сілуры́йскім |
В. |
сілуры́йскі (неадуш.) сілуры́йскага (адуш.) |
сілуры́йскую |
сілуры́йскае |
сілуры́йскія (неадуш.) сілуры́йскіх (адуш.) |
Т. |
сілуры́йскім |
сілуры́йскай сілуры́йскаю |
сілуры́йскім |
сілуры́йскімі |
М. |
сілуры́йскім |
сілуры́йскай |
сілуры́йскім |
сілуры́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сілуэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сілуэ́т |
сілуэ́ты |
Р. |
сілуэ́та |
сілуэ́таў |
Д. |
сілуэ́ту |
сілуэ́там |
В. |
сілуэ́т |
сілуэ́ты |
Т. |
сілуэ́там |
сілуэ́тамі |
М. |
сілуэ́це |
сілуэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сілуэ́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сілуэ́тнасць |
Р. |
сілуэ́тнасці |
Д. |
сілуэ́тнасці |
В. |
сілуэ́тнасць |
Т. |
сілуэ́тнасцю |
М. |
сілуэ́тнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.