сырко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сырко́вы |
сырко́вая |
сырко́вае |
сырко́выя |
Р. |
сырко́вага |
сырко́вай сырко́вае |
сырко́вага |
сырко́вых |
Д. |
сырко́ваму |
сырко́вай |
сырко́ваму |
сырко́вым |
В. |
сырко́вы (неадуш.) сырко́вага (адуш.) |
сырко́вую |
сырко́вае |
сырко́выя (неадуш.) сырко́вых (адуш.) |
Т. |
сырко́вым |
сырко́вай сырко́ваю |
сырко́вым |
сырко́вымі |
М. |
сырко́вым |
сырко́вай |
сырко́вым |
сырко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сы́рмеж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сы́рмеж |
Р. |
Сы́рмежа |
Д. |
Сы́рмежу |
В. |
Сы́рмеж |
Т. |
Сы́рмежам |
М. |
Сы́рмежы |
Сы́рні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сы́рні |
Р. |
Сы́рняў |
Д. |
Сы́рням |
В. |
Сы́рні |
Т. |
Сы́рнямі |
М. |
Сы́рнях |
сы́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сы́рнік |
сы́рнікі |
Р. |
сы́рніка |
сы́рнікаў |
Д. |
сы́рніку |
сы́рнікам |
В. |
сы́рнік |
сы́рнікі |
Т. |
сы́рнікам |
сы́рнікамі |
М. |
сы́рніку |
сы́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сы́рніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сы́рніца |
Р. |
сы́рніцы |
Д. |
сы́рніцы |
В. |
сы́рніцу |
Т. |
сы́рніцай сы́рніцаю |
М. |
сы́рніцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сы́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сы́рны |
сы́рная |
сы́рнае |
сы́рныя |
Р. |
сы́рнага |
сы́рнай сы́рнае |
сы́рнага |
сы́рных |
Д. |
сы́рнаму |
сы́рнай |
сы́рнаму |
сы́рным |
В. |
сы́рны (неадуш.) сы́рнага (адуш.) |
сы́рную |
сы́рнае |
сы́рныя (неадуш.) сы́рных (адуш.) |
Т. |
сы́рным |
сы́рнай сы́рнаю |
сы́рным |
сы́рнымі |
М. |
сы́рным |
сы́рнай |
сы́рным |
сы́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сыро́ватачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сыро́ватачны |
сыро́ватачная |
сыро́ватачнае |
сыро́ватачныя |
Р. |
сыро́ватачнага |
сыро́ватачнай сыро́ватачнае |
сыро́ватачнага |
сыро́ватачных |
Д. |
сыро́ватачнаму |
сыро́ватачнай |
сыро́ватачнаму |
сыро́ватачным |
В. |
сыро́ватачны (неадуш.) сыро́ватачнага (адуш.) |
сыро́ватачную |
сыро́ватачнае |
сыро́ватачныя (неадуш.) сыро́ватачных (адуш.) |
Т. |
сыро́ватачным |
сыро́ватачнай сыро́ватачнаю |
сыро́ватачным |
сыро́ватачнымі |
М. |
сыро́ватачным |
сыро́ватачнай |
сыро́ватачным |
сыро́ватачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сыро́ватка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сыро́ватка |
Р. |
сыро́ваткі |
Д. |
сыро́ватцы |
В. |
сыро́ватку |
Т. |
сыро́ваткай сыро́ваткаю |
М. |
сыро́ватцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сыро́д
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сыро́д |
Р. |
Сыро́да |
Д. |
Сыро́ду |
В. |
Сыро́д |
Т. |
Сыро́дам |
М. |
Сыро́дзе |