Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

саснава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сасную́ саснуё́м
2-я ас. саснуе́ш саснуяце́
3-я ас. саснуе́ сасную́ць
Прошлы час
м. саснава́ў саснава́лі
ж. саснава́ла
н. саснава́ла
Загадны лад
2-я ас. сасну́й сасну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час саснава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Саснаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Саснаве́ц
Р. Саснаўца́
Д. Саснаўцу́
В. Саснаве́ц
Т. Саснаўцо́м
М. Саснаўцы́

саснё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саснё́ны саснё́ная саснё́нае саснё́ныя
Р. саснё́нага саснё́най
саснё́нае
саснё́нага саснё́ных
Д. саснё́наму саснё́най саснё́наму саснё́ным
В. саснё́ны (неадуш.)
саснё́нага (адуш.)
саснё́ную саснё́нае саснё́ныя (неадуш.)
саснё́ных (адуш.)
Т. саснё́ным саснё́най
саснё́наю
саснё́ным саснё́нымі
М. саснё́ным саснё́най саснё́ным саснё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

сасні́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сасні́на сасні́ны
Р. сасні́ны сасні́н
Д. сасні́не сасні́нам
В. сасні́ну сасні́ны
Т. сасні́най
сасні́наю
сасні́намі
М. сасні́не сасні́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сасні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сасні́цца сасня́цца
Прошлы час
м. сасні́ўся сасні́ліся
ж. сасні́лася
н. сасні́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сасні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сасню́ сасні́м
2-я ас. сасні́ш сасніце́
3-я ас. сасні́ць сасня́ць
Прошлы час
м. сасні́ў сасні́лі
ж. сасні́ла
н. сасні́ла
Загадны лад
2-я ас. сасні́ сасні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сасні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сасно́вая

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Сасно́вая
Р. Сасно́вай
Д. Сасно́вай
В. Сасно́вую
Т. Сасно́вай
Сасно́ваю
М. Сасно́вай

Сасно́віца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сасно́віца
Р. Сасно́віцы
Д. Сасно́віцы
В. Сасно́віцу
Т. Сасно́віцай
Сасно́віцаю
М. Сасно́віцы

Сасно́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сасно́вічы
Р. Сасно́віч
Сасно́вічаў
Д. Сасно́вічам
В. Сасно́вічы
Т. Сасно́вічамі
М. Сасно́вічах

сасно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сасно́вы сасно́вая сасно́вае сасно́выя
Р. сасно́вага сасно́вай
сасно́вае
сасно́вага сасно́вых
Д. сасно́ваму сасно́вай сасно́ваму сасно́вым
В. сасно́вы (неадуш.)
сасно́вага (адуш.)
сасно́вую сасно́вае сасно́выя (неадуш.)
сасно́вых (адуш.)
Т. сасно́вым сасно́вай
сасно́ваю
сасно́вым сасно́вымі
М. сасно́вым сасно́вай сасно́вым сасно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.