саснава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сасную́ |
саснуё́м |
2-я ас. |
саснуе́ш |
саснуяце́ |
3-я ас. |
саснуе́ |
сасную́ць |
Прошлы час |
м. |
саснава́ў |
саснава́лі |
ж. |
саснава́ла |
н. |
саснава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сасну́й |
сасну́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
саснава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Саснаве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Саснаве́ц |
Р. |
Саснаўца́ |
Д. |
Саснаўцу́ |
В. |
Саснаве́ц |
Т. |
Саснаўцо́м |
М. |
Саснаўцы́ |
саснё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саснё́ны |
саснё́ная |
саснё́нае |
саснё́ныя |
Р. |
саснё́нага |
саснё́най саснё́нае |
саснё́нага |
саснё́ных |
Д. |
саснё́наму |
саснё́най |
саснё́наму |
саснё́ным |
В. |
саснё́ны (неадуш.) саснё́нага (адуш.) |
саснё́ную |
саснё́нае |
саснё́ныя (неадуш.) саснё́ных (адуш.) |
Т. |
саснё́ным |
саснё́най саснё́наю |
саснё́ным |
саснё́нымі |
М. |
саснё́ным |
саснё́най |
саснё́ным |
саснё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сасні́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сасні́на |
сасні́ны |
Р. |
сасні́ны |
сасні́н |
Д. |
сасні́не |
сасні́нам |
В. |
сасні́ну |
сасні́ны |
Т. |
сасні́най сасні́наю |
сасні́намі |
М. |
сасні́не |
сасні́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сасні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сасні́цца |
сасня́цца |
Прошлы час |
м. |
сасні́ўся |
сасні́ліся |
ж. |
сасні́лася |
н. |
сасні́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сасні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сасню́ |
сасні́м |
2-я ас. |
сасні́ш |
сасніце́ |
3-я ас. |
сасні́ць |
сасня́ць |
Прошлы час |
м. |
сасні́ў |
сасні́лі |
ж. |
сасні́ла |
н. |
сасні́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сасні́ |
сасні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сасні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сасно́вая
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Сасно́вая |
Р. |
Сасно́вай |
Д. |
Сасно́вай |
В. |
Сасно́вую |
Т. |
Сасно́вай Сасно́ваю |
М. |
Сасно́вай |
Сасно́віца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сасно́віца |
Р. |
Сасно́віцы |
Д. |
Сасно́віцы |
В. |
Сасно́віцу |
Т. |
Сасно́віцай Сасно́віцаю |
М. |
Сасно́віцы |
Сасно́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сасно́вічы |
Р. |
Сасно́віч Сасно́вічаў |
Д. |
Сасно́вічам |
В. |
Сасно́вічы |
Т. |
Сасно́вічамі |
М. |
Сасно́вічах |
сасно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сасно́вы |
сасно́вая |
сасно́вае |
сасно́выя |
Р. |
сасно́вага |
сасно́вай сасно́вае |
сасно́вага |
сасно́вых |
Д. |
сасно́ваму |
сасно́вай |
сасно́ваму |
сасно́вым |
В. |
сасно́вы (неадуш.) сасно́вага (адуш.) |
сасно́вую |
сасно́вае |
сасно́выя (неадуш.) сасно́вых (адуш.) |
Т. |
сасно́вым |
сасно́вай сасно́ваю |
сасно́вым |
сасно́вымі |
М. |
сасно́вым |
сасно́вай |
сасно́вым |
сасно́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.