Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

салато́пня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. салато́пня салато́пні
Р. салато́пні салато́пняў
Д. салато́пні салато́пням
В. салато́пню салато́пні
Т. салато́пняй
салато́пняю		 салато́пнямі
М. салато́пні салато́пнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Салаўё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Салаўё́ва
Р. Салаўё́ва
Д. Салаўё́ву
В. Салаўё́ва
Т. Салаўё́вам
М. Салаўё́ве

Салаўё́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Салаўё́ў
Р. Салаўё́ва
Д. Салаўё́ву
В. Салаўё́ў
Т. Салаўё́вам
М. Салаўё́ве

Салаўё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Салаўё́ўка
Р. Салаўё́ўкі
Д. Салаўё́ўцы
В. Салаўё́ўку
Т. Салаўё́ўкай
Салаўё́ўкаю
М. Салаўё́ўцы

Салаўі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Салаўі́
Р. Салаўё́ў
Д. Салаўя́м
В. Салаўі́
Т. Салаўя́мі
М. Салаўя́х

Салаўі́ная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Салаўі́ная
Р. Салаўі́най
Д. Салаўі́най
В. Салаўі́ную
Т. Салаўі́най
Салаўі́наю
М. Салаўі́най

салаўі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. салаўі́ны салаўі́ная салаўі́нае салаўі́ныя
Р. салаўі́нага салаўі́най
салаўі́нае		 салаўі́нага салаўі́ных
Д. салаўі́наму салаўі́най салаўі́наму салаўі́ным
В. салаўі́ны (неадуш.)
салаўі́нага (адуш.)		 салаўі́ную салаўі́нае салаўі́ныя (неадуш.)
салаўі́ных (адуш.)
Т. салаўі́ным салаўі́най
салаўі́наю		 салаўі́ным салаўі́нымі
М. салаўі́ным салаўі́най салаўі́ным салаўі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

салаўі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. салаўі́ны салаўі́ная салаўі́нае салаўі́ныя
Р. салаўі́нага салаўі́най
салаўі́нае		 салаўі́нага салаўі́ных
Д. салаўі́наму салаўі́най салаўі́наму салаўі́ным
В. салаўі́ны (неадуш.)
салаўі́нага (адуш.)		 салаўі́ную салаўі́нае салаўі́ныя (неадуш.)
салаўі́ных (адуш.)
Т. салаўі́ным салаўі́най
салаўі́наю		 салаўі́ным салаўі́нымі
М. салаўі́ным салаўі́най салаўі́ным салаўі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

салаўі́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. салаўі́ха салаўі́хі
Р. салаўі́хі салаўі́х
Д. салаўі́се салаўі́хам
В. салаўі́ху салаўі́х
Т. салаўі́хай
салаўі́хаю		 салаўі́хамі
М. салаўі́се салаўі́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Салаўі́ха

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Салаўі́ха
Р. Салаўі́хі
Д. Салаўі́се
В. Салаўі́ху
Т. Салаўі́хай
Салаўі́хаю
М. Салаўі́се