Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

высалу́пліваць

‘высоўваць язык; выказваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. высалу́пліваю высалу́пліваем
2-я ас. высалу́пліваеш высалу́пліваеце
3-я ас. высалу́плівае высалу́пліваюць
Прошлы час
м. высалу́пліваў высалу́плівалі
ж. высалу́плівала
н. высалу́плівала
Загадны лад
2-я ас. высалу́плівай высалу́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час высалу́пліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́сахлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́сахлы вы́сахлая вы́сахлае вы́сахлыя
Р. вы́сахлага вы́сахлай
вы́сахлае
вы́сахлага вы́сахлых
Д. вы́сахламу вы́сахлай вы́сахламу вы́сахлым
В. вы́сахлы (неадуш.)
вы́сахлага (адуш.)
вы́сахлую вы́сахлае вы́сахлыя (неадуш.)
вы́сахлых (адуш.)
Т. вы́сахлым вы́сахлай
вы́сахлаю
вы́сахлым вы́сахлымі
М. вы́сахлым вы́сахлай вы́сахлым вы́сахлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вы́сахлы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́сахлы вы́сахлая вы́сахлае вы́сахлыя
Р. вы́сахлага вы́сахлай
вы́сахлае
вы́сахлага вы́сахлых
Д. вы́сахламу вы́сахлай вы́сахламу вы́сахлым
В. вы́сахлы (неадуш.)
вы́сахлага (адуш.)
вы́сахлую вы́сахлае вы́сахлыя (неадуш.)
вы́сахлых (адуш.)
Т. вы́сахлым вы́сахлай
вы́сахлаю
вы́сахлым вы́сахлымі
М. вы́сахлым вы́сахлай вы́сахлым вы́сахлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вы́сахнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́сахну вы́сахнем
2-я ас. вы́сахнеш вы́сахнеце
3-я ас. вы́сахне вы́сахнуць
Прошлы час
м. вы́сах вы́сахлі
ж. вы́сахла
н. вы́сахла
Загадны лад
2-я ас. вы́сахні вы́сахніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́сахшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вы́сацк

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вы́сацк
Р. Вы́сацка
Д. Вы́сацку
В. Вы́сацк
Т. Вы́сацкам
М. Вы́сацку

высача́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высача́нскі высача́нская высача́нскае высача́нскія
Р. высача́нскага высача́нскай
высача́нскае
высача́нскага высача́нскіх
Д. высача́нскаму высача́нскай высача́нскаму высача́нскім
В. высача́нскі (неадуш.)
высача́нскага (адуш.)
высача́нскую высача́нскае высача́нскія (неадуш.)
высача́нскіх (адуш.)
Т. высача́нскім высача́нскай
высача́нскаю
высача́нскім высача́нскімі
М. высача́нскім высача́нскай высача́нскім высача́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вы́сачаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́сачаны вы́сачаная вы́сачанае вы́сачаныя
Р. вы́сачанага вы́сачанай
вы́сачанае
вы́сачанага вы́сачаных
Д. вы́сачанаму вы́сачанай вы́сачанаму вы́сачаным
В. вы́сачаны (неадуш.)
вы́сачанага (адуш.)
вы́сачаную вы́сачанае вы́сачаныя (неадуш.)
вы́сачаных (адуш.)
Т. вы́сачаным вы́сачанай
вы́сачанаю
вы́сачаным вы́сачанымі
М. вы́сачаным вы́сачанай вы́сачаным вы́сачаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Высача́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Высача́ны
Р. Высача́н
Высача́наў
Д. Высача́нам
В. Высача́ны
Т. Высача́намі
М. Высача́нах

вы́сачаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́сачаны вы́сачаная вы́сачанае вы́сачаныя
Р. вы́сачанага вы́сачанай
вы́сачанае
вы́сачанага вы́сачаных
Д. вы́сачанаму вы́сачанай вы́сачанаму вы́сачаным
В. вы́сачаны (неадуш.)
вы́сачанага (адуш.)
вы́сачаную вы́сачанае вы́сачаныя (неадуш.)
вы́сачаных (адуш.)
Т. вы́сачаным вы́сачанай
вы́сачанаю
вы́сачаным вы́сачанымі
М. вы́сачаным вы́сачанай вы́сачаным вы́сачаных

Кароткая форма: вы́сачана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

высачыня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. высачыня́ высачы́ні
Р. высачыні́ высачы́нь
Д. высачыні́ высачы́ням
В. высачыню́ высачы́ні
Т. высачынёй
высачынёю
высачы́нямі
М. высачыні́ высачы́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.