вы́маўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́маўлены |
вы́маўленая |
вы́маўленае |
вы́маўленыя |
Р. |
вы́маўленага |
вы́маўленай вы́маўленае |
вы́маўленага |
вы́маўленых |
Д. |
вы́маўленаму |
вы́маўленай |
вы́маўленаму |
вы́маўленым |
В. |
вы́маўлены (неадуш.) вы́маўленага (адуш.) |
вы́маўленую |
вы́маўленае |
вы́маўленыя (неадуш.) вы́маўленых (адуш.) |
Т. |
вы́маўленым |
вы́маўленай вы́маўленаю |
вы́маўленым |
вы́маўленымі |
М. |
вы́маўленым |
вы́маўленай |
вы́маўленым |
вы́маўленых |
Кароткая форма: вы́маўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вымаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вымаўля́ецца |
вымаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
вымаўля́ўся |
вымаўля́ліся |
ж. |
вымаўля́лася |
н. |
вымаўля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вымаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вымаўля́ю |
вымаўля́ем |
2-я ас. |
вымаўля́еш |
вымаўля́еце |
3-я ас. |
вымаўля́е |
вымаўля́юць |
Прошлы час |
м. |
вымаўля́ў |
вымаўля́лі |
ж. |
вымаўля́ла |
н. |
вымаўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вымаўля́й |
вымаўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вымаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́мах
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вы́мах |
Р. |
вы́маху |
Д. |
вы́маху |
В. |
вы́мах |
Т. |
вы́махам |
М. |
вы́маху |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́махаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́махаю |
вы́махаем |
2-я ас. |
вы́махаеш |
вы́махаеце |
3-я ас. |
вы́махае |
вы́махаюць |
Прошлы час |
м. |
вы́махаў |
вы́махалі |
ж. |
вы́махала |
н. |
вы́махала |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́махаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выма́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выма́хванне |
Р. |
выма́хвання |
Д. |
выма́хванню |
В. |
выма́хванне |
Т. |
выма́хваннем |
М. |
выма́хванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выма́хваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выма́хваю |
выма́хваем |
2-я ас. |
выма́хваеш |
выма́хваеце |
3-я ас. |
выма́хвае |
выма́хваюць |
Прошлы час |
м. |
выма́хваў |
выма́хвалі |
ж. |
выма́хвала |
н. |
выма́хвала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выма́хваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́махлеваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́махлеваны |
вы́махлеваная |
вы́махлеванае |
вы́махлеваныя |
Р. |
вы́махлеванага |
вы́махлеванай вы́махлеванае |
вы́махлеванага |
вы́махлеваных |
Д. |
вы́махлеванаму |
вы́махлеванай |
вы́махлеванаму |
вы́махлеваным |
В. |
вы́махлеваны (неадуш.) вы́махлеванага (адуш.) |
вы́махлеваную |
вы́махлеванае |
вы́махлеваныя (неадуш.) вы́махлеваных (адуш.) |
Т. |
вы́махлеваным |
вы́махлеванай вы́махлеванаю |
вы́махлеваным |
вы́махлеванымі |
М. |
вы́махлеваным |
вы́махлеванай |
вы́махлеваным |
вы́махлеваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́махлеваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́махлеваны |
вы́махлеваная |
вы́махлеванае |
вы́махлеваныя |
Р. |
вы́махлеванага |
вы́махлеванай вы́махлеванае |
вы́махлеванага |
вы́махлеваных |
Д. |
вы́махлеванаму |
вы́махлеванай |
вы́махлеванаму |
вы́махлеваным |
В. |
вы́махлеваны (неадуш.) вы́махлеванага (адуш.) |
вы́махлеваную |
вы́махлеванае |
вы́махлеваныя (неадуш.) вы́махлеваных (адуш.) |
Т. |
вы́махлеваным |
вы́махлеванай вы́махлеванаю |
вы́махлеваным |
вы́махлеванымі |
М. |
вы́махлеваным |
вы́махлеванай |
вы́махлеваным |
вы́махлеваных |
Кароткая форма: вы́махлевана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́махлеваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́махлюю |
вы́махлюем |
2-я ас. |
вы́махлюеш |
вы́махлюеце |
3-я ас. |
вы́махлюе |
вы́махлююць |
Прошлы час |
м. |
вы́махлеваў |
вы́махлевалі |
ж. |
вы́махлевала |
н. |
вы́махлевала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́махлюй |
вы́махлюйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́махлеваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.