куклукскла́наўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
куклукскла́наўскі |
куклукскла́наўская |
куклукскла́наўскае |
куклукскла́наўскія |
| Р. |
куклукскла́наўскага |
куклукскла́наўскай куклукскла́наўскае |
куклукскла́наўскага |
куклукскла́наўскіх |
| Д. |
куклукскла́наўскаму |
куклукскла́наўскай |
куклукскла́наўскаму |
куклукскла́наўскім |
| В. |
куклукскла́наўскі (неадуш.) куклукскла́наўскага (адуш.) |
куклукскла́наўскую |
куклукскла́наўскае |
куклукскла́наўскія (неадуш.) куклукскла́наўскіх (адуш.) |
| Т. |
куклукскла́наўскім |
куклукскла́наўскай куклукскла́наўскаю |
куклукскла́наўскім |
куклукскла́наўскімі |
| М. |
куклукскла́наўскім |
куклукскла́наўскай |
куклукскла́наўскім |
куклукскла́наўскіх |
Іншыя варыянты:
ку-клукс-кла́наўскі.
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
кукля́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кукля́нка |
кукля́нкі |
| Р. |
кукля́нкі |
кукля́нак |
| Д. |
кукля́нцы |
кукля́нкам |
| В. |
кукля́нку |
кукля́нак |
| Т. |
кукля́нкай кукля́нкаю |
кукля́нкамі |
| М. |
кукля́нцы |
кукля́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Кукля́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Кукля́ны |
| Р. |
Кукля́н Кукля́наў |
| Д. |
Кукля́нам |
| В. |
Кукля́ны |
| Т. |
Кукля́намі |
| М. |
Кукля́нах |
ку́кнуць
‘квакнуць, пракукаваць (аднакратны дзеяслоў)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ку́кне |
ку́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
ку́кнуў |
ку́кнулі |
| ж. |
ку́кнула |
| н. |
ку́кнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ку́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
куко́біцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
куко́блюся |
куко́бімся |
| 2-я ас. |
куко́бішся |
куко́біцеся |
| 3-я ас. |
куко́біцца |
куко́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
куко́біўся |
куко́біліся |
| ж. |
куко́білася |
| н. |
куко́білася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
куко́бся |
куко́бцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
куко́бячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
куко́біць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
куко́блю |
куко́бім |
| 2-я ас. |
куко́біш |
куко́біце |
| 3-я ас. |
куко́біць |
куко́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
куко́біў |
куко́білі |
| ж. |
куко́біла |
| н. |
куко́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
куко́б |
куко́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
куко́бячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
куко́бленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
куко́бленне |
| Р. |
куко́блення |
| Д. |
куко́бленню |
| В. |
куко́бленне |
| Т. |
куко́бленнем |
| М. |
куко́бленні |
Крыніцы:
piskunou2012.
куко́бніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
куко́бніца |
куко́бніцы |
| Р. |
куко́бніцы |
куко́бніц |
| Д. |
куко́бніцы |
куко́бніцам |
| В. |
куко́бніцу |
куко́бніц |
| Т. |
куко́бніцай куко́бніцаю |
куко́бніцамі |
| М. |
куко́бніцы |
куко́бніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.