куко́бленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
куко́бленне | |
куко́блення | |
куко́бленню | |
куко́бленне | |
куко́бленнем | |
куко́бленні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
куко́бленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
куко́бленне | |
куко́блення | |
куко́бленню | |
куко́бленне | |
куко́бленнем | |
куко́бленні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)