Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

механі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. механі́ст механі́сты
Р. механі́ста механі́стаў
Д. механі́сту механі́стам
В. механі́ста механі́стаў
Т. механі́стам механі́стамі
М. механі́сце механі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

механісты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
механісты́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

механісты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. механісты́чнасць
Р. механісты́чнасці
Д. механісты́чнасці
В. механісты́чнасць
Т. механісты́чнасцю
М. механісты́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

механісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. механісты́чны механісты́чная механісты́чнае механісты́чныя
Р. механісты́чнага механісты́чнай
механісты́чнае
механісты́чнага механісты́чных
Д. механісты́чнаму механісты́чнай механісты́чнаму механісты́чным
В. механісты́чны (неадуш.)
механісты́чнага (адуш.)
механісты́чную механісты́чнае механісты́чныя (неадуш.)
механісты́чных (адуш.)
Т. механісты́чным механісты́чнай
механісты́чнаю
механісты́чным механісты́чнымі
М. механісты́чным механісты́чнай механісты́чным механісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

механіцы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. механіцы́зм
Р. механіцы́зму
Д. механіцы́зму
В. механіцы́зм
Т. механіцы́змам
М. механіцы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

механіцы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. механіцы́ст механіцы́сты
Р. механіцы́ста механіцы́стаў
Д. механіцы́сту механіцы́стам
В. механіцы́ста механіцы́стаў
Т. механіцы́стам механіцы́стамі
М. механіцы́сце механіцы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

механі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
механі́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

механі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. механі́чнасць
Р. механі́чнасці
Д. механі́чнасці
В. механі́чнасць
Т. механі́чнасцю
М. механі́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

механі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. механі́чны механі́чная механі́чнае механі́чныя
Р. механі́чнага механі́чнай
механі́чнае
механі́чнага механі́чных
Д. механі́чнаму механі́чнай механі́чнаму механі́чным
В. механі́чны (неадуш.)
механі́чнага (адуш.)
механі́чную механі́чнае механі́чныя (неадуш.)
механі́чных (адуш.)
Т. механі́чным механі́чнай
механі́чнаю
механі́чным механі́чнымі
М. механі́чным механі́чнай механі́чным механі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мехападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мехападо́бны мехападо́бная мехападо́бнае мехападо́бныя
Р. мехападо́бнага мехападо́бнай
мехападо́бнае
мехападо́бнага мехападо́бных
Д. мехападо́бнаму мехападо́бнай мехападо́бнаму мехападо́бным
В. мехападо́бны (неадуш.)
мехападо́бнага (адуш.)
мехападо́бную мехападо́бнае мехападо́бныя (неадуш.)
мехападо́бных (адуш.)
Т. мехападо́бным мехападо́бнай
мехападо́бнаю
мехападо́бным мехападо́бнымі
М. мехападо́бным мехападо́бнай мехападо́бным мехападо́бных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.