Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

вярэ́дліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вярэ́дліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

вярэ́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярэ́длівы вярэ́длівая вярэ́длівае вярэ́длівыя
Р. вярэ́длівага вярэ́длівай
вярэ́длівае		 вярэ́длівага вярэ́длівых
Д. вярэ́дліваму вярэ́длівай вярэ́дліваму вярэ́длівым
В. вярэ́длівы (неадуш.)
вярэ́длівага (адуш.)		 вярэ́длівую вярэ́длівае вярэ́длівыя (неадуш.)
вярэ́длівых (адуш.)
Т. вярэ́длівым вярэ́длівай
вярэ́дліваю		 вярэ́длівым вярэ́длівымі
М. вярэ́длівым вярэ́длівай вярэ́длівым вярэ́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

вярэ́йкаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярэ́йкаўскі вярэ́йкаўская вярэ́йкаўскае вярэ́йкаўскія
Р. вярэ́йкаўскага вярэ́йкаўскай
вярэ́йкаўскае		 вярэ́йкаўскага вярэ́йкаўскіх
Д. вярэ́йкаўскаму вярэ́йкаўскай вярэ́йкаўскаму вярэ́йкаўскім
В. вярэ́йкаўскі (неадуш.)
вярэ́йкаўскага (адуш.)		 вярэ́йкаўскую вярэ́йкаўскае вярэ́йкаўскія (неадуш.)
вярэ́йкаўскіх (адуш.)
Т. вярэ́йкаўскім вярэ́йкаўскай
вярэ́йкаўскаю		 вярэ́йкаўскім вярэ́йкаўскімі
М. вярэ́йкаўскім вярэ́йкаўскай вярэ́йкаўскім вярэ́йкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вярэ́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вярэ́йкі
Р. Вярэ́ек
Вярэ́йкаў
Д. Вярэ́йкам
В. Вярэ́йкі
Т. Вярэ́йкамі
М. Вярэ́йках

Вярэ́йцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вярэ́йцы
Р. Вярэ́йцаў
Д. Вярэ́йцам
В. Вярэ́йцы
Т. Вярэ́йцамі
М. Вярэ́йцах

вярэ́нька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярэ́нька вярэ́нькі
Р. вярэ́нькі вярэ́нек
Д. вярэ́ньцы вярэ́нькам
В. вярэ́ньку вярэ́нькі
Т. вярэ́нькай
вярэ́нькаю		 вярэ́нькамі
М. вярэ́ньцы вярэ́ньках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Вярэ́нькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вярэ́нькі
Р. Вярэ́нек
Вярэ́нькаў
Д. Вярэ́нькам
В. Вярэ́нькі
Т. Вярэ́нькамі
М. Вярэ́ньках

вярэ́ня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярэ́ня вярэ́ні
Р. вярэ́ні вярэ́нь
Д. вярэ́ні вярэ́ням
В. вярэ́ню вярэ́ні
Т. вярэ́няй
вярэ́няю		 вярэ́нямі
М. вярэ́ні вярэ́нях

Крыніцы: piskunou2012.

Вярэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вярэ́чча
Р. Вярэ́чча
Д. Вярэ́ччу
В. Вярэ́чча
Т. Вярэ́ччам
М. Вярэ́ччы

вясе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вясе́йскі вясе́йская вясе́йскае вясе́йскія
Р. вясе́йскага вясе́йскай
вясе́йскае		 вясе́йскага вясе́йскіх
Д. вясе́йскаму вясе́йскай вясе́йскаму вясе́йскім
В. вясе́йскі (неадуш.)
вясе́йскага (адуш.)		 вясе́йскую вясе́йскае вясе́йскія (неадуш.)
вясе́йскіх (адуш.)
Т. вясе́йскім вясе́йскай
вясе́йскаю		 вясе́йскім вясе́йскімі
М. вясе́йскім вясе́йскай вясе́йскім вясе́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.