вяро́ўчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вяро́ўчына |
вяро́ўчыны |
Р. |
вяро́ўчыны |
вяро́ўчын |
Д. |
вяро́ўчыне |
вяро́ўчынам |
В. |
вяро́ўчыну |
вяро́ўчыны |
Т. |
вяро́ўчынай вяро́ўчынаю |
вяро́ўчынамі |
М. |
вяро́ўчыне |
вяро́ўчынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярста́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́ |
вёрсты вярсты́ |
Р. |
вярсты́ |
вё́рст вёрстаў |
Д. |
вярсце́ |
вёрстам |
В. |
вярсту́ |
вёрсты вярсты́ |
Т. |
вярсто́й вярсто́ю |
вёрстамі |
М. |
вярсце́ |
вёрстах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вярста́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́к |
верстакі́ |
Р. |
верстака́ |
верстако́ў |
Д. |
верстаку́ |
верстака́м |
В. |
вярста́к |
верстакі́ |
Т. |
верстако́м |
верстака́мі |
М. |
верстаку́ |
верстака́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярста́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́льнік |
вярста́льнікі |
Р. |
вярста́льніка |
вярста́льнікаў |
Д. |
вярста́льніку |
вярста́льнікам |
В. |
вярста́льніка |
вярста́льнікаў |
Т. |
вярста́льнікам |
вярста́льнікамі |
М. |
вярста́льніку |
вярста́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вярста́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́льніца |
вярста́льніцы |
Р. |
вярста́льніцы |
вярста́льніц |
Д. |
вярста́льніцы |
вярста́льніцам |
В. |
вярста́льніцу |
вярста́льніц |
Т. |
вярста́льніцай вярста́льніцаю |
вярста́льніцамі |
М. |
вярста́льніцы |
вярста́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вярста́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́льшчык |
вярста́льшчыкі |
Р. |
вярста́льшчыка |
вярста́льшчыкаў |
Д. |
вярста́льшчыку |
вярста́льшчыкам |
В. |
вярста́льшчыка |
вярста́льшчыкаў |
Т. |
вярста́льшчыкам |
вярста́льшчыкамі |
М. |
вярста́льшчыку |
вярста́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярста́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́льшчыца |
вярста́льшчыцы |
Р. |
вярста́льшчыцы |
вярста́льшчыц |
Д. |
вярста́льшчыцы |
вярста́льшчыцам |
В. |
вярста́льшчыцу |
вярста́льшчыц |
Т. |
вярста́льшчыцай вярста́льшчыцаю |
вярста́льшчыцамі |
М. |
вярста́льшчыцы |
вярста́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вярста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вярста́нне |
Р. |
вярста́ння |
Д. |
вярста́нню |
В. |
вярста́нне |
Т. |
вярста́ннем |
М. |
вярста́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
вярста́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярста́тка |
вярста́ткі |
Р. |
вярста́ткі |
вярста́так |
Д. |
вярста́тцы |
вярста́ткам |
В. |
вярста́тку |
вярста́ткі |
Т. |
вярста́ткай вярста́ткаю |
вярста́ткамі |
М. |
вярста́тцы |
вярста́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.