вярблюдагадо́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярблюдагадо́вец вярблюдагадо́ўцы
Р. вярблюдагадо́ўца вярблюдагадо́ўцаў
Д. вярблюдагадо́ўцу вярблюдагадо́ўцам
В. вярблюдагадо́ўца вярблюдагадо́ўцаў
Т. вярблюдагадо́ўцам вярблюдагадо́ўцамі
М. вярблюдагадо́ўцу вярблюдагадо́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)