вярблю́давыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вярблю́давыя
Р. вярблю́давых
Д. вярблю́давым
В. вярблю́давых
Т. вярблю́давымі
М. вярблю́давых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)