Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прызарабі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прызараблю́ прызаро́бім
2-я ас. прызаро́біш прызаро́біце
3-я ас. прызаро́біць прызаро́бяць
Прошлы час
м. прызарабі́ў прызарабі́лі
ж. прызарабі́ла
н. прызарабі́ла
Загадны лад
2-я ас. прызарабі́ прызарабі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прызарабі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прызасну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прызасну́ прызаснё́м
2-я ас. прызасне́ш прызасняце́
3-я ас. прызасне́ прызасну́ць
Прошлы час
м. прызасну́ў прызасну́лі
ж. прызасну́ла
н. прызасну́ла
Загадны лад
2-я ас. прызасні́ прызасні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прызасну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прызастава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызастаю́ся прызастаё́мся
2-я ас. прызастае́шся прызастаяце́ся
3-я ас. прызастае́цца прызастаю́цца
Прошлы час
м. прызастава́ўся прызастава́ліся
ж. прызастава́лася
н. прызастава́лася
Загадны лад
2-я ас. прызастава́йся прызастава́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызастаючы́ся

Крыніцы: piskunou2012.

прызаста́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прызастану́ся прызастанё́мся
2-я ас. прызастане́шся прызастаняце́ся
3-я ас. прызастане́цца прызастану́цца
Прошлы час
м. прызаста́ўся прызасталі́ся
ж. прызастала́ся
н. прызастало́ся
Загадны лад
2-я ас. прызаста́нься прызаста́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прызаста́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

прыза́сціць

‘крыху засланіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыза́шчу прыза́сцім
2-я ас. прыза́сціш прыза́сціце
3-я ас. прыза́сціць прыза́сцяць
Прошлы час
м. прыза́сціў прыза́сцілі
ж. прыза́сціла
н. прыза́сціла
Загадны лад
2-я ас. прыза́сці прыза́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыза́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пры́зба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пры́зба пры́збы
Р. пры́збы пры́збаў
Д. пры́збе пры́збам
В. пры́збу пры́збы
Т. пры́збай
пры́збаю		 пры́збамі
М. пры́збе пры́збах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пры́збавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пры́збавы пры́збавая пры́збавае пры́збавыя
Р. пры́збавага пры́збавай
пры́збавае		 пры́збавага пры́збавых
Д. пры́збаваму пры́збавай пры́збаваму пры́збавым
В. пры́збавы (неадуш.)
пры́збавага (адуш.)		 пры́збавую пры́збавае пры́збавыя (неадуш.)
пры́збавых (адуш.)
Т. пры́збавым пры́збавай
пры́збаваю		 пры́збавым пры́збавымі
М. пры́збавым пры́збавай пры́збавым пры́збавых

Крыніцы: piskunou2012.

пры́збенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пры́збенны пры́збенная пры́збеннае пры́збенныя
Р. пры́збеннага пры́збеннай
пры́збеннае		 пры́збеннага пры́збенных
Д. пры́збеннаму пры́збеннай пры́збеннаму пры́збенным
В. пры́збенны пры́збенную пры́збеннае пры́збенныя
Т. пры́збенным пры́збеннай
пры́збеннаю		 пры́збенным пры́збеннымі
М. пры́збенным пры́збеннай пры́збенным пры́збенных

Крыніцы: tsblm1996.

прызвале́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прызвале́нне
Р. прызвале́ння
Д. прызвале́нню
В. прызвале́нне
Т. прызвале́ннем
М. прызвале́нні

Крыніцы: piskunou2012.

прызваля́ць

‘дазваляць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызваля́ю прызваля́ем
2-я ас. прызваля́еш прызваля́еце
3-я ас. прызваля́е прызваля́юць
Прошлы час
м. прызваля́ў прызваля́лі
ж. прызваля́ла
н. прызваля́ла
Загадны лад
2-я ас. прызваля́й прызваля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызваля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.