прызваля́ць
‘дазваляць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прызваля́ю | прызваля́ем | |
| прызваля́еш | прызваля́еце | |
| прызваля́е | прызваля́юць | |
| Прошлы час | ||
| прызваля́ў | прызваля́лі | |
| прызваля́ла | ||
| прызваля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прызваля́й | прызваля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прызваля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)