прыза́сціць

‘крыху засланіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыза́шчу прыза́сцім
2-я ас. прыза́сціш прыза́сціце
3-я ас. прыза́сціць прыза́сцяць
Прошлы час
м. прыза́сціў прыза́сцілі
ж. прыза́сціла
н. прыза́сціла
Загадны лад
2-я ас. прыза́сці прыза́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыза́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)