скло́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скло́чнік | скло́чнікі | |
| скло́чніка | скло́чнікаў | |
| скло́чніку | скло́чнікам | |
| скло́чніка | скло́чнікаў | |
| скло́чнікам | скло́чнікамі | |
| скло́чніку | скло́чніках |
Крыніцы:
скло́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скло́чнік | скло́чнікі | |
| скло́чніка | скло́чнікаў | |
| скло́чніку | скло́чнікам | |
| скло́чніка | скло́чнікаў | |
| скло́чнікам | скло́чнікамі | |
| скло́чніку | скло́чніках |
Крыніцы:
скло́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| скло́чніца | скло́чніцы | |
| скло́чніцы | скло́чніц | |
| скло́чніцы | скло́чніцам | |
| скло́чніцу | скло́чніц | |
| скло́чніцай скло́чніцаю |
скло́чніцамі | |
| скло́чніцы | скло́чніцах |
Крыніцы:
скло́чніцкі
прыметнік, адносны
| скло́чніцкі | скло́чніцкая | скло́чніцкае | скло́чніцкія | |
| скло́чніцкага | скло́чніцкай скло́чніцкае |
скло́чніцкага | скло́чніцкіх | |
| скло́чніцкаму | скло́чніцкай | скло́чніцкаму | скло́чніцкім | |
| скло́чніцкі ( скло́чніцкага ( |
скло́чніцкую | скло́чніцкае | скло́чніцкія ( скло́чніцкіх ( |
|
| скло́чніцкім | скло́чніцкай скло́чніцкаю |
скло́чніцкім | скло́чніцкімі | |
| скло́чніцкім | скло́чніцкай | скло́чніцкім | скло́чніцкіх | |
Крыніцы:
скло́чніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| скло́чніцтва | |
| скло́чніцтва | |
| скло́чніцтву | |
| скло́чніцтва | |
| скло́чніцтвам | |
| скло́чніцтве |
Крыніцы:
скло́чнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| скло́чнічаю | скло́чнічаем | |
| скло́чнічаеш | скло́чнічаеце | |
| скло́чнічае | скло́чнічаюць | |
| Прошлы час | ||
| скло́чнічаў | скло́чнічалі | |
| скло́чнічала | ||
| скло́чнічала | ||
| Загадны лад | ||
| скло́чнічай | скло́чнічайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| скло́чнічаючы | ||
Крыніцы:
скло́чны
прыметнік, адносны
| скло́чны | скло́чная | скло́чнае | скло́чныя | |
| скло́чнага | скло́чнай скло́чнае |
скло́чнага | скло́чных | |
| скло́чнаму | скло́чнай | скло́чнаму | скло́чным | |
| скло́чны ( скло́чнага ( |
скло́чную | скло́чнае | скло́чныя ( скло́чных ( |
|
| скло́чным | скло́чнай скло́чнаю |
скло́чным | скло́чнымі | |
| скло́чным | скло́чнай | скло́чным | скло́чных | |
Крыніцы:
склы́ганне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| склы́ганне | |
| склы́гання | |
| склы́ганню | |
| склы́ганне | |
| склы́ганнем | |
| склы́ганні |
Крыніцы:
склы́гаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| склы́гаю | склы́гаем | |
| склы́гаеш | склы́гаеце | |
| склы́гае | склы́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| склы́гаў | склы́галі | |
| склы́гала | ||
| склы́гала | ||
| Загадны лад | ||
| склы́гай | склы́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| склы́гаўшы | ||
Крыніцы:
склы́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| склы́чанне | |
| склы́чання | |
| склы́чанню | |
| склы́чанне | |
| склы́чаннем | |
| склы́чанні |
Крыніцы:
склы́чаны
прыметнік, адносны
| склы́чаны | склы́чаная | склы́чанае | склы́чаныя | |
| склы́чанага | склы́чанай склы́чанае |
склы́чанага | склы́чаных | |
| склы́чанаму | склы́чанай | склы́чанаму | склы́чаным | |
| склы́чаны ( склы́чанага ( |
склы́чаную | склы́чанае | склы́чаныя ( склы́чаных ( |
|
| склы́чаным | склы́чанай склы́чанаю |
склы́чаным | склы́чанымі | |
| склы́чаным | склы́чанай | склы́чаным | склы́чаных | |
Крыніцы: