Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

ванадыні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ванадыні́т
Р. ванадыні́ту
Д. ванадыні́ту
В. ванадыні́т
Т. ванадыні́там
М. ванадыні́це

Крыніцы: piskunou2012.

вана́дысты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вана́дысты вана́дыстая вана́дыстае вана́дыстыя
Р. вана́дыстага вана́дыстай
вана́дыстае
вана́дыстага вана́дыстых
Д. вана́дыстаму вана́дыстай вана́дыстаму вана́дыстым
В. вана́дысты (неадуш.)
вана́дыстага (адуш.)
вана́дыстую вана́дыстае вана́дыстыя (неадуш.)
вана́дыстых (адуш.)
Т. вана́дыстым вана́дыстай
вана́дыстаю
вана́дыстым вана́дыстымі
М. вана́дыстым вана́дыстай вана́дыстым вана́дыстых

Крыніцы: piskunou2012.

Вангі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вангі́
Р. Ванго́ў
Д. Ванга́м
В. Вангі́
Т. Ванга́мі
М. Ванга́х

ванго́гаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ванго́гаўскі ванго́гаўская ванго́гаўскае ванго́гаўскія
Р. ванго́гаўскага ванго́гаўскай
ванго́гаўскае
ванго́гаўскага ванго́гаўскіх
Д. ванго́гаўскаму ванго́гаўскай ванго́гаўскаму ванго́гаўскім
В. ванго́гаўскі (неадуш.)
ванго́гаўскага (адуш.)
ванго́гаўскую ванго́гаўскае ванго́гаўскія (неадуш.)
ванго́гаўскіх (адуш.)
Т. ванго́гаўскім ванго́гаўскай
ванго́гаўскаю
ванго́гаўскім ванго́гаўскімі
М. ванго́гаўскім ванго́гаўскай ванго́гаўскім ванго́гаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ванда́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ванда́л ванда́лы
Р. ванда́ла ванда́лаў
Д. ванда́лу ванда́лам
В. ванда́ла ванда́лаў
Т. ванда́лам ванда́ламі
М. ванда́ле ванда́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вандалаахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вандалаахо́ўны вандалаахо́ўная вандалаахо́ўнае вандалаахо́ўныя
Р. вандалаахо́ўнага вандалаахо́ўнай
вандалаахо́ўнае
вандалаахо́ўнага вандалаахо́ўных
Д. вандалаахо́ўнаму вандалаахо́ўнай вандалаахо́ўнаму вандалаахо́ўным
В. вандалаахо́ўны
вандалаахо́ўнага
вандалаахо́ўную вандалаахо́ўнае вандалаахо́ўныя
Т. вандалаахо́ўным вандалаахо́ўнай
вандалаахо́ўнаю
вандалаахо́ўным вандалаахо́ўнымі
М. вандалаахо́ўным вандалаахо́ўнай вандалаахо́ўным вандалаахо́ўных

вандалаўсто́йлівы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вандалаўсто́йлівы вандалаўсто́йлівая вандалаўсто́йлівае вандалаўсто́йлівыя
Р. вандалаўсто́йлівага вандалаўсто́йлівай
вандалаўсто́йлівае
вандалаўсто́йлівага вандалаўсто́йлівых
Д. вандалаўсто́йліваму вандалаўсто́йлівай вандалаўсто́йліваму вандалаўсто́йлівым
В. вандалаўсто́йлівы
вандалаўсто́йлівага
вандалаўсто́йлівую вандалаўсто́йлівае вандалаўсто́йлівыя
Т. вандалаўсто́йлівым вандалаўсто́йлівай
вандалаўсто́йліваю
вандалаўсто́йлівым вандалаўсто́йлівымі
М. вандалаўсто́йлівым вандалаўсто́йлівай вандалаўсто́йлівым вандалаўсто́йлівых

вандалі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вандалі́зм
Р. вандалі́зму
Д. вандалі́зму
В. вандалі́зм
Т. вандалі́змам
М. вандалі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ванда́лін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ванда́лін
Р. Ванда́ліна
Д. Ванда́ліну
В. Ванда́лін
Т. Ванда́лінам
М. Ванда́ліне

вандалі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вандалі́сцкі вандалі́сцкая вандалі́сцкае вандалі́сцкія
Р. вандалі́сцкага вандалі́сцкай
вандалі́сцкае
вандалі́сцкага вандалі́сцкіх
Д. вандалі́сцкаму вандалі́сцкай вандалі́сцкаму вандалі́сцкім
В. вандалі́сцкі (неадуш.)
вандалі́сцкага (адуш.)
вандалі́сцкую вандалі́сцкае вандалі́сцкія (неадуш.)
вандалі́сцкіх (адуш.)
Т. вандалі́сцкім вандалі́сцкай
вандалі́сцкаю
вандалі́сцкім вандалі́сцкімі
М. вандалі́сцкім вандалі́сцкай вандалі́сцкім вандалі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.