трубавалачы́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трубавалачы́льны |
трубавалачы́льная |
трубавалачы́льнае |
трубавалачы́льныя |
| Р. |
трубавалачы́льнага |
трубавалачы́льнай
трубавалачы́льнае |
трубавалачы́льнага |
трубавалачы́льных |
| Д. |
трубавалачы́льнаму |
трубавалачы́льнай |
трубавалачы́льнаму |
трубавалачы́льным |
| В. |
трубавалачы́льны (неадуш.)
трубавалачы́льнага (адуш.) |
трубавалачы́льную |
трубавалачы́льнае |
трубавалачы́льныя (неадуш.)
трубавалачы́льных (адуш.) |
| Т. |
трубавалачы́льным |
трубавалачы́льнай
трубавалачы́льнаю |
трубавалачы́льным |
трубавалачы́льнымі |
| М. |
трубавалачы́льным |
трубавалачы́льнай |
трубавалачы́льным |
трубавалачы́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
трубавалачы́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трубавалачы́льшчык |
трубавалачы́льшчыкі |
| Р. |
трубавалачы́льшчыка |
трубавалачы́льшчыкаў |
| Д. |
трубавалачы́льшчыку |
трубавалачы́льшчыкам |
| В. |
трубавалачы́льшчыка |
трубавалачы́льшчыкаў |
| Т. |
трубавалачы́льшчыкам |
трубавалачы́льшчыкамі |
| М. |
трубавалачы́льшчыку |
трубавалачы́льшчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трубавалачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
трубавалачэ́нне |
| Р. |
трубавалачэ́ння |
| Д. |
трубавалачэ́нню |
| В. |
трубавалачэ́нне |
| Т. |
трубавалачэ́ннем |
| М. |
трубавалачэ́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трубаво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трубаво́з |
трубаво́зы |
| Р. |
трубаво́за |
трубаво́заў |
| Д. |
трубаво́зу |
трубаво́зам |
| В. |
трубаво́з |
трубаво́зы |
| Т. |
трубаво́зам |
трубаво́замі |
| М. |
трубаво́зе |
трубаво́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
трубаду́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трубаду́р |
трубаду́ры |
| Р. |
трубаду́ра |
трубаду́раў |
| Д. |
трубаду́ру |
трубаду́рам |
| В. |
трубаду́ра |
трубаду́раў |
| Т. |
трубаду́рам |
трубаду́рамі |
| М. |
трубаду́ру |
трубаду́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трубаду́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трубаду́рскі |
трубаду́рская |
трубаду́рскае |
трубаду́рскія |
| Р. |
трубаду́рскага |
трубаду́рскай
трубаду́рскае |
трубаду́рскага |
трубаду́рскіх |
| Д. |
трубаду́рскаму |
трубаду́рскай |
трубаду́рскаму |
трубаду́рскім |
| В. |
трубаду́рскі (неадуш.)
трубаду́рскага (адуш.) |
трубаду́рскую |
трубаду́рскае |
трубаду́рскія (неадуш.)
трубаду́рскіх (адуш.) |
| Т. |
трубаду́рскім |
трубаду́рскай
трубаду́рскаю |
трубаду́рскім |
трубаду́рскімі |
| М. |
трубаду́рскім |
трубаду́рскай |
трубаду́рскім |
трубаду́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
трубаду́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
трубаду́рства |
| Р. |
трубаду́рства |
| Д. |
трубаду́рству |
| В. |
трубаду́рства |
| Т. |
трубаду́рствам |
| М. |
трубаду́рстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
трубазва́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трубазва́рачны |
трубазва́рачная |
трубазва́рачнае |
трубазва́рачныя |
| Р. |
трубазва́рачнага |
трубазва́рачнай
трубазва́рачнае |
трубазва́рачнага |
трубазва́рачных |
| Д. |
трубазва́рачнаму |
трубазва́рачнай |
трубазва́рачнаму |
трубазва́рачным |
| В. |
трубазва́рачны (неадуш.)
трубазва́рачнага (адуш.) |
трубазва́рачную |
трубазва́рачнае |
трубазва́рачныя (неадуш.)
трубазва́рачных (адуш.) |
| Т. |
трубазва́рачным |
трубазва́рачнай
трубазва́рачнаю |
трубазва́рачным |
трубазва́рачнымі |
| М. |
трубазва́рачным |
трубазва́рачнай |
трубазва́рачным |
трубазва́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.