нярэ́чыўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нярэ́чыўны |
нярэ́чыўная |
нярэ́чыўнае |
нярэ́чыўныя |
| Р. |
нярэ́чыўнага |
нярэ́чыўнай нярэ́чыўнае |
нярэ́чыўнага |
нярэ́чыўных |
| Д. |
нярэ́чыўнаму |
нярэ́чыўнай |
нярэ́чыўнаму |
нярэ́чыўным |
| В. |
нярэ́чыўны (неадуш.) нярэ́чыўнага (адуш.) |
нярэ́чыўную |
нярэ́чыўнае |
нярэ́чыўныя (неадуш.) нярэ́чыўных (адуш.) |
| Т. |
нярэ́чыўным |
нярэ́чыўнай нярэ́чыўнаю |
нярэ́чыўным |
нярэ́чыўнымі |
| М. |
нярэ́чыўным |
нярэ́чыўнай |
нярэ́чыўным |
нярэ́чыўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нярэ́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нярэ́шаны |
нярэ́шаная |
нярэ́шанае |
нярэ́шаныя |
| Р. |
нярэ́шанага |
нярэ́шанай нярэ́шанае |
нярэ́шанага |
нярэ́шаных |
| Д. |
нярэ́шанаму |
нярэ́шанай |
нярэ́шанаму |
нярэ́шаным |
| В. |
нярэ́шаны (неадуш.) нярэ́шанага (адуш.) |
нярэ́шаную |
нярэ́шанае |
нярэ́шаныя (неадуш.) нярэ́шаных (адуш.) |
| Т. |
нярэ́шаным |
нярэ́шанай нярэ́шанаю |
нярэ́шаным |
нярэ́шанымі |
| М. |
нярэ́шаным |
нярэ́шанай |
нярэ́шаным |
нярэ́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
нярэ́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нярэ́шаны |
нярэ́шаная |
нярэ́шанае |
нярэ́шаныя |
| Р. |
нярэ́шанага |
нярэ́шанай нярэ́шанае |
нярэ́шанага |
нярэ́шаных |
| Д. |
нярэ́шанаму |
нярэ́шанай |
нярэ́шанаму |
нярэ́шаным |
| В. |
нярэ́шаны (неадуш.) нярэ́шанага (адуш.) |
нярэ́шаную |
нярэ́шанае |
нярэ́шаныя (неадуш.) нярэ́шаных (адуш.) |
| Т. |
нярэ́шаным |
нярэ́шанай нярэ́шанаю |
нярэ́шаным |
нярэ́шанымі |
| М. |
нярэ́шаным |
нярэ́шанай |
нярэ́шаным |
нярэ́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
нясве́дамасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нясве́дамасць |
| Р. |
нясве́дамасці |
| Д. |
нясве́дамасці |
| В. |
нясве́дамасць |
| Т. |
нясве́дамасцю |
| М. |
нясве́дамасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нясве́дасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нясве́дасць |
| Р. |
нясве́дасці |
| Д. |
нясве́дасці |
| В. |
нясве́дасць |
| Т. |
нясве́дасцю |
| М. |
нясве́дасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нясве́жы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нясве́жы |
нясве́жая |
нясве́жае |
нясве́жыя |
| Р. |
нясве́жага |
нясве́жай нясве́жае |
нясве́жага |
нясве́жых |
| Д. |
нясве́жаму |
нясве́жай |
нясве́жаму |
нясве́жым |
| В. |
нясве́жы (неадуш.) нясве́жага (адуш.) |
нясве́жую |
нясве́жае |
нясве́жыя (неадуш.) нясве́жых (адуш.) |
| Т. |
нясве́жым |
нясве́жай нясве́жаю |
нясве́жым |
нясве́жымі |
| М. |
нясве́жым |
нясве́жай |
нясве́жым |
нясве́жых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Нясві́ж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Нясві́ж |
| Р. |
Нясві́жа |
| Д. |
Нясві́жу |
| В. |
Нясві́ж |
| Т. |
Нясві́жам |
| М. |
Нясві́жы |
Крыніцы:
krapivabr2012.