Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

Крычаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Крычаве́ц
Р. Крычаўца́
Д. Крычаўцу́
В. Крычаве́ц
Т. Крычаўцо́м
М. Крычаўцы́

крыча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. крыча́нне
Р. крыча́ння
Д. крыча́нню
В. крыча́нне
Т. крыча́ннем
М. крыча́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Кры́чаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кры́чаў
Р. Кры́чава
Д. Кры́чаву
В. Кры́чаў
Т. Кры́чавам
М. Кры́чаве

Крыніцы: krapivabr2012.

кры́чаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кры́чаўскі кры́чаўская кры́чаўскае кры́чаўскія
Р. кры́чаўскага кры́чаўскай
кры́чаўскае
кры́чаўскага кры́чаўскіх
Д. кры́чаўскаму кры́чаўскай кры́чаўскаму кры́чаўскім
В. кры́чаўскі (неадуш.)
кры́чаўскага (адуш.)
кры́чаўскую кры́чаўскае кры́чаўскія (неадуш.)
кры́чаўскіх (адуш.)
Т. кры́чаўскім кры́чаўскай
кры́чаўскаю
кры́чаўскім кры́чаўскімі
М. кры́чаўскім кры́чаўскай кры́чаўскім кры́чаўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

крычаўча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. крычаўча́нка крычаўча́нкі
Р. крычаўча́нкі крычаўча́нак
Д. крычаўча́нцы крычаўча́нкам
В. крычаўча́нку крычаўча́нак
Т. крычаўча́нкай
крычаўча́нкаю
крычаўча́нкамі
М. крычаўча́нцы крычаўча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

крыча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. крычу́ крычы́м
2-я ас. крычы́ш крычыце́
3-я ас. крычы́ць крыча́ць
Прошлы час
м. крыча́ў крыча́лі
ж. крыча́ла
н. крыча́ла
Загадны лад
2-я ас. крычы́ крычы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час крычучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кры́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кры́чкі
Р. Кры́чак
Кры́чкаў
Д. Кры́чкам
В. Кры́чкі
Т. Кры́чкамі
М. Кры́чках

кры́чма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
кры́чма - -

Крыніцы: piskunou2012.

Кры́чнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кры́чнікі
Р. Кры́чнікаў
Д. Кры́чнікам
В. Кры́чнікі
Т. Кры́чнікамі
М. Кры́чніках

кры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кры́чны кры́чная кры́чнае кры́чныя
Р. кры́чнага кры́чнай
кры́чнае
кры́чнага кры́чных
Д. кры́чнаму кры́чнай кры́чнаму кры́чным
В. кры́чны (неадуш.)
кры́чнага (адуш.)
кры́чную кры́чнае кры́чныя (неадуш.)
кры́чных (адуш.)
Т. кры́чным кры́чнай
кры́чнаю
кры́чным кры́чнымі
М. кры́чным кры́чнай кры́чным кры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.