Кры́чава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кры́чава
Р. Кры́чава
Д. Кры́чаву
В. Кры́чава
Т. Кры́чавам
М. Кры́чаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)